EREDU ATOMIKOAK

  • 400 BCE

    Democrito

    Democrito
    Democritoren eredu atomikoa honetan oinarritzen zen:
    Atomoak betiereoak, zatiezinak, homogeneoak, konprimaezinak eta ikusezinak ziren.
    Atomoak bakarrik formari eta tamainuari esker bereizi ahal ziren, ez barruko kualiatei esker.
    Atomoen elkartzeen arabera materiaren propietateak aldatzen ziren.
    Democrito materia elementu jatorrizko nahasketa bat zela esan zuen. Democritok elementu infinituki txiki horiei atomo izena ipini zien.
  • Thomson

    Thomson
    Thomson egindako eredu atomikoa 1904. urtean hark proposaturiko estruktura atomikoari buruzko teoria bat da. Esandako ereduan atomoa atomo positibo batean dauden karga negatiboa duten elektroiez konposatuta dago. Ustezko hau «Modelo del pudin de pasas» izena hartu zuen, nola elektroiek atomo postitiboan budineko mahaspasak bezala inkrustaturik zeuden erakutziz. Elektroiak uniformeki kokatzen ziren atomoaren barnealdean karga positiboko hodei batean dilindatuz.
  • Rutherford

    Rutherford
    Ernest Rutherford sortu zuen 1911. urtean.
    Eredu hau atomoa bi zati dituela esaten du.
    Lehenengoa azala da, oso azkar biratzen duten elektroiez osatuta.
    Bigarrena nukleoa da, hor karga positiboa eta atomoaren masa gehiena duela dio.
    Rutherford atomoaren masa leku txiki batean elkartzen zela pentzatzen zuen. Ernest masa hori partikula alfei ez ziola pasatzen uzten esaten zuen.
  • Bohr

    Bohr
    Eredu atomiko hau Niels Bohr-rek proposatu zuen 1913. urtean, elektroiek nukleoaren inguruan orbita egonkorrak izan ahal dituztela azalduz. Hiru postulatuak:
    1. Elektroiek nukleoari inguruzko orbita zirkularrak energia irradiatu barik egiten dituzte .
    2. Elektroi baterako baimendutako orbital bakarrak dira horiek zein elektroiaren momentu angeluarra ℏ = h 2 π -ren osoko multiploa dira.
    3. Elektroia bakarrik energia igortzen edo jasotzen du orbita batetik baimendutako beste batera salto egitean.
  • Gaur egungo eredu atomikoa

    Gaur egungo eredu atomikoa
    Schrödinger eta Heisenberg eredu hau sortu zuten 1924. urtean. Eredu kuantiko ez erlatibista bat da. Schrödinger eta Heisenberg-en ereduak elektroiak materia uhin bezala kontzebiten ditu. Elektroiak leku desberdinetan bazeuden funtzioa aldatzen zen, leku horiek orbitalak dira.
    Modu honetan ekuazioa esandako materia uhinan denbora eta espazioaren eboluzioa azaltzen zuen uhin-ekuazio bezala interpretatzen zen.