-
Period: to
XVIII.mendea
XVIII.mendean ondarearen lehen esanahiak.
Ondarearen bildumatzen hasi egiten da.
Objektuak ondare gisa antzematen hasi zen.
Akademiek garrantzi handia, batez ere, arte ederrekoak. Hauei esker, ondare kulturalaren hainbat elementu gorde dira.
Ondarea altxor gisa ikusten zen. Mantendu eta kontserbatutako elementuak artelanak eta monumentuak ziren. Honen asmoa: ospea areagotzea eta nazio baten zabaltasuna.
Ondarea erreferentzia egiten dio iraganeko artelanei, gizateriaren obra gisa. -
Period: to
XIX.mendea
Ondareari dokumentuaren balioa gehitu.
Ondarea kultura gisa ulertuko da.
Ondasun kultural kontzeptua hasten da. Erlazioa ondarea eta gehitzen zaion esanahi immateriala.
Ondareak gainontzeko gizaki bizidunetatik bereizi egiten digu, ikasteko eta komunikatzeko gaitasunengatik.
Nagusi diren sektoreak dira zuzendu eta kontrolatuko dutenak.
Kultura: ospe, bereizketa eta mailakatzerako balio du.
Dinamika hauek nabarmenduko dira erromantizismo eta burgesiarekin. -
Period: to
XX.mendea lehen zatia
Ondarea gizarteari lotu egiten da, ez da gizabanakoarentzat ondarea existitzen, baizik eta gizarte osoarentzat.
Ondareak, identitate kulturala adierazten du berezkoa komunitate batean.
XIX .mendetik, ondarea erlazionatu egiten da identitatea, ekonomia eta gizartearekin -
Period: to
XX.mendea Bigarren zatitik gaur egunera
Ondarea baliabide gisa interpretatzen da. Interes hori, ahalik eta etekin ekonomiko handiena lortzeko.
Desiratzen da ondareak etekin ekonomikoa izatea, zama bat ez izateko.
Museoak iraganeko objektuak gordetzeko ziren eta ez zen beharrezkoa hauek errentagarriak izatea.
Gaur egun, museoek etekina atera beharra duela pentsatzen da.
Ondare kulturalaren existentzia, kontserbazioa eta zabalkuntza eman daiteke, esleitu ahal zaizkion balio ezberdinengatik.