-
4000 BCE
สุเมเรียน (เมโสโปเตเมีย)
เป็นอารยธรรมโบราณและเขตบริเวณเมโสโปเตเมียตอนใต้ ชาวซูเมอร์เป็นชนชาติแรกที่สร้างความเจริญขึ้นในบริเวณดังกล่าว เข้ามาอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำไทกริสเมื่อประมาณ 4000 ปีก่อนคริสตกาล บริเวณที่เข้ามาตอนแรกคือ แคว้นซูเมอร์ซึ่งอยู่ทางตอนใต้สุดของเมโสโปเตเมียติดกับอ่าวเปอร์เซีย มีลักษณะเป็นนครรัฐ แต่ละนครรัฐมีอิสระไม่ขึ้นต่อกัน เช่น ลากาซ บาบิโลน อูร์ อูรุก นิปเปอร์ -
4000 BCE
แม่น้ำไทกรีส-ยูเฟรติส (เมโสโปเตเมีย)
เป็นแม่น้ำที่มีต้นน้ำอยู่ในเทือกเขาทางตะวันออกของประเทศตุรกี ยาวประมาณ 1,900 กิโลเมตร ไหลผ่านชายแดนประเทศซีเรีย เข้าดินแดนอารยธรรมเมโสโปเตเมียเดิมหรือประเทศอิรักในปัจจุบัน แล้วมารวมกับแม่น้ำยูเฟรทีสใกล้เมืองบัสรา เกิดเป็นแม่น้ำใหม่คือ ชัฏฏุลอะร็อบ มีความยาวประมาณ 200 กิโลเมตร ก่อนไหลลงสู่อ่าวเปอร์เซีย -
3600 BCE
ยุคอูรุก (เมโสโปเตเมีย)
ยุคอูรุก (Uruk) ถือเป็นการเริ่มต้นอารยธรรมเมืองในลักษณะนคร-รัฐ (city-state) และที่นี้มีวิหารสองแห่ง คือ วิหารสำหรับบูชาเทพอาทิตย์และวิหารสำหรับบูชาเทพอินันนา (Inanna) ซึ่งเป็นเทพีแห่งความรักและความอุดมสมบูรณ์ -
Period: 3600 BCE to 2800 BCE
ยุคอูรุก (เมโสโปเตเมีย)
-
3500 BCE
อียิปล่าง (อียิปต์)
เป็นภูมิภาคทางเหนือสุดของอียิปต์ ประกอบด้วยพื้นที่ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์อันอุดมสมบูรณ์กั้นระหว่างอียิปต์บนกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ในอดีตกาล แม่น้ำไนล์แยกออกเป็นเจ็ดสาขาที่บริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำในอียิปต์ล่าง -
Period: 3500 BCE to 3100 BCE
อียิปต์ล่าง (อียิปต์)
-
3400 BCE
อียิปต์บน (อียิปต์)
เป็นภูมิภาคทางใต้ของอียิปต์ ประกอบด้วยพื้นที่หุบแม่น้ำไนล์ทางตอนใต้ของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์และเส้นขนานที่ 30 องศาเหนือ ดังนั้นจึงกินพื้นที่ของหุบแม่น้ำไนล์ทั้งหมดจากทางใต้ของกรุงไคโรไปจนถึงทะเลสาบนาศิร (ซึ่งเป็นทะเลสาบที่เกิดการสร้างเขื่อนอัสวาน) -
Period: 3400 BCE to 3150 BCE
อียิปต์บน (อียิปต์)
-
3200 BCE
อักษรคูนิฟอร์ม (เมโสโปเตเมีย)
เป็นระบบการเขียนที่หลากหลาย เป็นได้ทั้งอักษรพยางค์ อักษรคำ และอักษรที่มีระบบสระ-พยัญชนะ คำว่า “cuneiform” ในภาษาอังกฤษมาจากภาษาละติน “cuneus” แปลว่าลิ่ม ดังนั้นอักษรรูปลิ่มจึงรวมอักษรที่มีรูปร่างคล้ายลิ่มทั้งหมด ภาษาหลายตระกูล ทั้งตระกูลเซมิติก ตระกูลอินโด-ยูโรเปียน และอื่น ๆ -
3100 BCE
ฟาโรห์เมเนส (อียิปต์)
]) เป็นฟาโรห์ในสมัยราชวงศ์ตอนต้นของอียิปต์โบราณ ในบันทึกคลาสสิกระบุว่าพระองค์รวมอียิปต์บนและล่างและเป็นผู้ก่อตั้งราชวงศ์แรก -
3100 BCE
ยุคก่อนราชวงศ์ (อียิปต์)
อียิปต์ก่อนยุคราชวงศ์ ครอบคลุมระยะเวลาตั้งแต่การตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุดจนถึงยุคราชวงศ์เริ่มแรกแห่งอียิปต์โบราณ ประมาณ 3,100 ปีก่อนคริสตศักราช โดยเริ่มจากฟาโรห์องค์แรก คือ ฟาโรห์นาร์เมอร์ สำหรับนักประวัติศาสตร์อียิปต์บางคน หรือ ฟาโรห์ฮอร์-อฮา สำหรับคนอื่น ๆ โดยอาจจะหมายถึงฟาโรห์เมเนสด้วยเช่นกัน ยุคนี้เทียบเท่ากับช่วงสุดท้ายของยุคหินใหม่ ซึ่งเริ่มต้นเมื่อราว 6,000 ปีก่อนคริสตศักราช และสิ้นสุดในยุค Naqada III ราว 3,000 ปีก่อนคริสตศักราช -
Period: 3100 BCE to 2686 BCE
ฟาโรห์ปโตเลมี (อียิปต์)
-
Period: 3100 BCE to 2575 BCE
ยุคก่อนราชวงศ์ (อียิปต์)
-
2686 BCE
สมัยพีระมิด (อียิปต์)
พีระมิดในประเทศอียิปต์ เป็นหนึ่งในพีระมิดที่เป็นที่รู้จักโดยมีหลายแห่งในประเทศอียิปต์ เป็นสิ่งก่อสร้างของชาวอียิปต์โบราณสมัยก่อนยุคเหล็ก โดยเฉพาะ พีระมิดคูฟู ใน หมู่พีระมิดแห่งกิซ่า นับเป็นสิ่งก่อสร้าง ขนาดใหญ่ที่สุด ที่มนุษย์เคยสร้างขึ้นมา ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าทางวิทยาการ ที่น่าอัศจรรย์ของอียิปต์โบราณ -
Period: 2686 BCE to 2181 BCE
สมัยพีระมิด (อียิปต์)
-
2334 BCE
ซาร์กอนที่1 (เมโสโปเตเมีย)
“ซาร์กอนที่ 1” เป็นผู้พิชิตและได้รวมเมืองต่างๆ
เข้าด้วยกันและ ให้นครเออร์เป็นเมืองหลวง
เมื่อชาวอัคคาเดียได้อ่อนแอลงเกิดการบุกรุกราน
ของชนเผ่ากูติ และเปิดโอกาสอะมอไรต์มามีอำนาจ -
2025 BCE
อัสซีเรียน (เมโสโปเตเมีย)
เป็นอารยธรรมหลักในเมโสโปเตเมียโบราณที่เริ่มต้นในฐานะนครรัฐในศตวรรษที่ 21 ก่อนคริสต์ศักราช ถึงศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช แล้วพัฒนาเป็นรัฐอาณาเขตและกลายเป็นจักรวรรดิในศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช ถึงศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราช -
Period: 2025 BCE to 609 BCE
อัสซีเรียน (เมโสโปเตเมีย)
-
2000 BCE
อมอไรต์ (เมโสโปเตเมีย)
เป็นชนเผ่าเซมิติคอีกพวกหนึ่งที่อพยพมาจากทะเลทรายอาราเบีย โดยได้ยกกำลังเข้ายึดครองนครรัฐของชาวสุเมเรียนและขยายดินแดนออกไปอย่างกว้างขวางเมื่อประมาณ 1750 ก่อนคริสตกาล โดยมีผู้นำที่เข้มแข็งทรงพระนามว่า ฮัมมูราบี (Hammurabi) -
2000 BCE
อณาจักรบาบิโลนเก่า (เมโสโปเตเมีย)
เป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิบาบิโลนโบราณ ซึ่งอาจสื่อถึงสองจักรวรรดิต่างหากในเมโสโปเตเมียสมัยโบราณ จักรวรรดิทั้งสองนี้ประสบความสำเร็จในการครอบครองภูมิภาคในศตวรรษที่ 19 ถึง 15 ก่อน ค.ศ. และอีกครั้งในศตวรรษที่ 7 ถึง 6 ก่อน ค.ศ. นครนี้สร้างขึ้นริมแม่น้ำยูเฟรติสทั้งสองฝั่งที่มีทำนบสูงชันเพื่อกั้นน้ำหลากตามฤดูกาล พื้นที่นครโบราณตั้งอยู่ใต้ของแบกแดดในปัจจุบัน -
Period: 2000 BCE to 1600 BCE
อมอไรต์ (เมโสโปเตเมีย)
-
Period: 2000 BCE to 1600 BCE
อณาจักรบาบิโลนเก่า (เมโสโปเตเมีย)
-
1810 BCE
ฮัมมูราบี (เมโสโปเตเมีย)
กษัตริย์ชาวอามอไรท์องค์ที่ 6 และเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์แรกแห่งจักรวรรดิบาบิโลน รู้จักกันดีที่สุดในด้านกฎหมายในขณะเดียวกับความเป็นผู้ยิ่งใหญ่ด้านการทหารที่ทำให้อาณาจักรบาบิโลนมีอำนาจมากที่สุดในแถบเมโสโปเตเมียโดยการเอาชนะพวกซูเมอร์และพวกอัคคาด -
Period: 1810 BCE to 1750 BCE
ฮัมมูราบี (เมโสโปเตเมีย)
-
1750 BCE
ฮิตไทต์ (เมโสโปเตเมีย)
ฮิตไทต์ (อักษรโรมัน: Hittites) เป็นชนอานาโตเลียที่ก่อตั้งอาณาจักรแรกในคูสซารา (ก่อน 1750 ปีก่อนคริสตกาล) ต่อมาในกึลเทเป (ประมาณ 1750–1650 ปีก่อนคริสตกาล) ก่อนจะสถาปนาจักรวรรดิที่มีศูนย์กลางที่ฮัตทูซาทางภาคกลางตอนเหนือของอานาโตเลีย (ราว 1650 ปีก่อนคริสตกาล) จักรวรรดิฮิตไทต์รุ่งเรืองถึงขีดสุดช่วงกลางศตวรรษที่ 14 ก่อน -
Period: 1750 BCE to 1650 BCE
อิตไทต์ (เมโสโปเตเมีย)
-
1600 BCE
ยุคจักรวรรดิ (อียิปต์)
เป็นสมัยประวัติศาสตร์ของอียิปต์โบราณที่รุ่งเรืองระหว่าง 1600 ปีก่อนคริสต์ศักราช ถึง 1100 ปีก่อนคริสต์ศักราช ภายใต้การปกครองของราชวงศ์ที่สิบเจ็ด สิบแปด สิบเก้า และยี่สิบ โดยการหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสีระบุจุดเริ่มต้นที่แน่นอนของราชอาณาจักรใหม่ระหว่าง 1570 ถึง 1544 ปีก่อนคริสตกาล[1] เป็นสมัยที่รุ่งเรืองที่สุดและมีอำนาจมากที่สุดของประวัติศาสตร์อียิปต์ -
Period: 1600 BCE to 1100 BCE
ยุคจักรวรรดิ (อียิปต์)
-
1400 BCE
ฮิบรูหรือชาวยิว (เมโสโปเตเมีย)
เป็นชนชาติและกลุ่มศาสนาพันธุ์หนึ่ง ซึ่งมีเชื้อสายมาจากวงศ์วานอิสราเอลหรือชนเผ่าฮีบรูในแผ่นดินตะวันออกใกล้ยุคโบราณ ซึ่งคัมภีร์ฮีบรูได้ระบุว่า ชาวยิวเป็นชนชาติที่พระเจ้าทรงเลือกสรรที่จะอุปถัมป์ค้ำชูไว้เหนือชาติอื่น ๆ ด้วยความเชื่อว่ายิวเป็นชนชาติที่พระเจ้าทรงค้ำชูและมีศาสนายูดาห์เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวนี้เอง ทำให้แม้ชาวยิวจะกระจัดกระจายไปในหลายดินแดน แต่ก็ยังคงความเป็นกลุ่มก้อนและมีการสืบทอดความเป็นยิวจากรุ่นสู่รุ่นอย่างไม่มีเสื่อมถอย -
Period: 1400 BCE to 500 BCE
ฮิบรูหรือชาวยิว (เมโสโปเตเมีย)
-
1085 BCE
ราชวงศ์ปโตเลมี (อียิปต์)
ทอเลมี หนึ่งในองครักษ์เจ็ดคนผู้รับราชการเป็นนายพลและผู้ช่วยภายใต้อเล็กซานเดอร์มหาราช ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นข้าหลวงของอียิปต์ หลังจากที่อเล็กซานเดอร์เสด็จสวรรคตในปี 323 ก่อนคริสต์ศักราช ในปี 305 ก่อนคริสต์ศักราช ทอเลมีก็ประกาศตนเป็นพระเจ้าทอเลมี และต่อมาเป็นที่รู้จักกันในชื่อ “โซเตอร์” ที่แปลว่าผู้มาช่วย ต่อมาชาวอียิปต์ก็ยอมรับราชวงศ์ทอเลมีว่าเป็นราชวงศ์ที่สืบการเป็นฟาโรห์ของอียิปต์ ราชวงศ์ทอเลมีปกครองอียิปต์จนมาถูกพิชิตโดยโรมัน ในปี 30 ก่อนคริสต์ศักราช -
Period: 1085 BCE to 30 BCE
ราชวงศ์ปโตเลมี (อียิปต์)
-
668 BCE
พระเข้าอัสซูร์บานิปาล (เมโสโปเตเมีย)
สมัย พระเจ้าอัสซูร์บานิปาล (668-629 B.C.) อัสซีเรียมีความเจริญรุ่งเรืองถึงขีดสูงสุด
อารยธรรมเมโสโปเตเมีย
เป็นชนเผ่าเซมิติกมาจากทะเลทรายอาหรับ
-มีการปั้นประติมากรรมแบบนูนสูงและลอยตัว เพื่อให้อารมณ์สมจริง
-มีความสามารถในการรบและการค้า -
Period: 668 BCE to 629 BCE
พระเจ้าอัสซูร์บานิปาล (เมโสโปเตเมีย)
-
653 BCE
ยุคปลายราชวงศ์ (อียิปต์)
สมัยปลายแห่งอียิปต์โบราณ หมายถึง ช่วงเวลาความรุ่งโรจน์ช่วงสุดท้ายของผู้ปกครองแห่งอียิปต์พื้นเมือง หลังจากช่วงสมัยระหว่างกลางที่สามแห่งอียิปต์นับตั้งแต่การสถาปนาราชวงศ์ที่ยี่สิบหกแห่งซาอิสโดยฟาโรห์พซัมติกที่ 1 แต่รวมถึงช่วงเวลาของการปกครองโดยกษัตริย์เปอร์เซียแห่งจักรวรรดิอะคีเมนิด ซึ่งปกครองอียิปต์ -
Period: 653 BCE to 332 BCE
ยุคปลายราชวงศ์ (อียิปต์)
-
612 BCE
คาลเดียน (เมโสโปเตเมีย)
เมื่อ 612 ปีก่อนคริสต์ศักราช พวกคาลเดียน (Chaldean) ซึ่งเป็นชนเผ่าฮีบรูทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของลุ่มแม่น้ำไทกริส-ยูเฟรทีสก็ สามารถเข้ายึดกรุงนิเนเวห์ได้สำเร็จ และสถาปนากรุงบาบิโลนขึ้นเป็นเมืองหลวงอีกครั้งหนึ่งและจัดตั้งเป็นอาณาจักรบาบิโลเนียขึ้นมา อาณาจักรบาบิโลเนียใหม่เป็น อาณาจักรที่รุ่งเรืองมาก -
Period: 612 BCE to 530 BCE
คาลเดียน (เมโสโปเตเมีย)
-
605 BCE
พระเจ้าเนบูคัดเนซซาร์ (เมโสโปเตเมีย)
เผ่าคาลเดีย ได่ร่วมมือกับศัตรูทางตะวันออกโจมตีและเข้ายึด
เมืองนิเนเวห์ โดยตั้งอาณาจักรบาบิโลนขึ้นมาใหม่ กษัตริย์องค์สำคัญ คือ พระเจ้าเนบูคัดเนซซาร์ (605-562 B.C.) สามารถโจมตีกรุงเยรูซาเลมและกวาดต้อนเชลยชาวยิวมายัง
บาบิโลนของตนได้มีการก่อสร้างและขยายเมือง
บาบิโลนจนใหญ่โต
ชื่อว่า “สวนลอยแห่งบาบิโลน” -
Period: 605 BCE to 562 BCE
พระเจ้าเนบูคัดเนซซาร์ (เมโสโปเตเมีย)