-
A prosperidade norteamericana nos 20´s
Os Estados Unidos convertéronse na locomotora da economía mundial. Tratábase do « American way of life» que rapidamente seduciu aos europeos, cimentado no consumo individual de bens, impulsado pola publicidade e sostido por un crédito fácil e as vendas a prazos.
Os espectáculos de masas , o interese pola alta costura, as novas correntes musicais convertéronse en obxectos de consumo e alimentaron a toda unha industria que ata entón non fora significativa. -
Inicio da hiperinflación en Alemaña
O termo hiperinflación fai referencia á desorde monetaria provocada pola subida rápida e incontrolada dos prezos. A moeda do país que a padece perde o seu valor. En Alemaña a principal causa imputable a tal feito foi a necesidade que tiña a República de Weimar de facer fronte ás indemnizacións fixadas polos vencedores da Gran Guerra (Tratado de Versalles). -
A Conferencia de Xénova
A Conferencia de Xénova foi a Segunda Conferencia Monetaria Internacional convocada pola Sociedade de Nacións que tivo lugar na cidade italiana de Xénova do 10 de abril ao 19 de maio de 1922. Reuníronse alí 34 países en procura de acordos para a reconstrución do comercio e o sistema financeiro internacional, tras a Primeira Guerra Mundial. A proposta que se derivou da conferencia foi a instauración do denominado patrón cambio ouro. -
O Plan Dawes
Denomínase así ao proxecto que o financeiro e político norteamericano Charles Dawes propuxo para reducir as cantidades que Alemaña víase obrigada a abonar aos vencedores en concepto de reparacións de guerra. Contemplaba a flexibilización dos pagos e, sobre todo, a concesión de importantes créditos que dinamizasen a maltreita economía xermana. A fórmula buscaba que Alemaña quedase en disposición de poder facer fronte aos seus acredores e que estes saldasen tamén as súas obrigacións. -
Os Acordos de Locarno
Os Acordos de Locarno, foron os oito pactos destinados a reforzar a paz en Europa despois da IGM asinados por Bélxica, Checoslovaquia, Francia, Alemaña, Reino Unido, Reino de Italia e Polonia ou o 1 de decembro de 1925. A conferencia na que se negociaron os tratados tivo lugar en 1925 e o seu resultado foi que Francia, Bélxica e Alemaña renunciaron a cambiar as fronteiras entre os seus países. -
O Pacto de Briand-Kellogg
Case todas as nacións do mundo asinaron
o Pacto Briand- Kellogg, acordando renunciar á guerra como instrumento de política internacional e solucionar todos os conflitos internacionais de maneira pacífica. Houbo múltiples matices a este compromiso, por exemplo, a guerra en defensa propia, as obrigacións militares que xurdisen do pacto da liga de Nacións, a doutrina Monroe ou os tratados de alianza acordados tras a I Guerra Mundial. -
Plan Young
O Plan Young foi un programa establecido para resolver o problema das reparacións de guerra impostas a Alemaña ao finalizar a Primeira Guerra Mundial, mediante o Tratado de Versalles de 1919. O Plan Young substituíu ao Plan Dawes, que fixaba montos elevados de pago anual en calidade de reparacións de guerra. En canto fíxose evidente que Alemaña nunca podería cumprir tales compromisos por un prazo indefinido, os países vencedores da Gran Guerra decidiron buscar outras alternativas -
O crac do 29
O crack da Bolsa de Nova York (Outubro de 1929) foi a orixe dunha recesión económica sen precedentes, a maior que sufrise o sistema capitalista ao longo da súa historia. Ademais da súa transcendencia estritamente económica carrexou importantes repercusións sociais, políticas, morais e ideolóxicas que puxeron en dúbida o modelo liberal ata entón vixente. -
A Gran Despresión
O Crack da Bolsa de Nova York de outubro de 1929 inaugurou unha etapa marcada por unha profunda recesión que se estendeu ao longo da da década dos Trinta e que tivo serias repercusións non só no ámbito económico, senón tamén no social e político. Supuxo unha importante fochanca na produción, desaxustes no mercado laboral e contribuíu á exaltación do ultranacionalismo e autoritarismo fascistas. -
O New Deal
Ou presidente demócrata Roosevelt deseñou unha serie de medidas tendentes a resolver a grave depresión en que se atopaba sumida a economía norteamericana.
As disposicións que implementou durante os primeiros cen días do seu mandato tiveron continuidade ao longo de varios anos e recibiron o nome de “New Deal”. Para iso considerou prioritario fomentar a demanda e incrementar o consumo como medios para reactivar a produción.