Balkanski Ratovi!!!

Pocetak Prvog Balkanskog Rata

Oct 8, 1912

Prvi balkanski rat, koji je trajao od 8. oktobra 1912. do 30. maja 1913. godine su vodile balkanske zemlje: Srbija, Crna Gora, Grčka i Bugarska (članice Balkanskog saveza) protiv Osmanskog carstva.

Komadanti i vodje Prvog Balkanskog Rata.

Oct 8, 1912

Srbija Radomir Putnik
Srbija Aleksandar Karađorđević
Srbija Petar Bojović
Srbija Stepa Stepanović
Srbija Božidar Janković Bugarska Mihail Savov
Bugarska Ivan Fičev
Bugarska Vasil Kutinčev
Bugarska Nikola Ivanov
Bugarska Radko Dimitriev
Bugarska Georgi Todorov Grčka Konstantin I Grčki
Grčka Panajotis Danglis
Grčka Pavlos Kuduriotis Crna Gora Nikola I Petrović
Crna Gora Princ Danilo Petrović
Crna Gora Mitar Martinović
Crna Gora Janko Vukotić

Kumanovska bitka

Oct 24, 1912

Kumanovska bitka, koja je počela odmah na početku rata trajala je između 23-24. oktobra 1912. godine, i bila je prva velika bitka koju je vodila srpska vojska u Prvom balkanskom ratu. Rezultat bitke je bila srpska pobeda nad Turskom Vardarskom armijom (general Radomir Putnik je posle bitke unapređen u čin vojvode).

Bitka kod Prilepa

Nov 3, 1912

Bitka kod Prilepa, bila je druga bitka u Prvom balkanskom ratu koja se odigrala 3. novembra 1912. godine. Srpska vojska se borila protiv osmanlijske vojske blizu grada Prilepa. Bitka je trajala tri dana, posle čega je osmanlijska armija bila nadjačana i prisiljena na povlačenje.

Bitoljska bitka

Nov 19, 1912

Bitka kod Bitolja, je bila treća velika bitka koju je vodila srpska vojska protiv osmanlijskog carstva i odigrala se blizu Bitolja i trajala je između 16-19. novembra 1912. godine. Srpska vojska je odlučno porazila osmanlijsku vojsku u ovoj bici i ušla u Bitolj 19. novembra 1912. godine. Osvajanjem Bitolja Srbi su kontrolisali jugozapadnu Makedoniju, zajedno sa simbolički važnim gradom Ohridom.

Kraj Prvog Balkanskog rata. (Londonski ugovor o miru)

May 30, 1913

Londonski ugovor o miru zaključen je 30. maja 1913. godine uz posredstvo velikih sila i okončao je Prvi balkanski rat. Ovim ugovorom Osmansko carstvo je bilo prinuđeno da se odrekne svih svojih evropskih provincija zapadno od linije Enos - Midija. Iako je trebalo da članice Balkanskog saveza, kao pobednice Prvog balkanskog rata, same diktiraju mirovne uslove u sklapanje mirovnog ugovora su se umešale i velike sile.

Pocetak Drugog Balkanskog Rata

Jun 29, 1913

Drugi balkanski rat je vođen od 29. juna do 31. jula 1913. godine između Bugarske sa jedne i Srbije, Crne Gore, Grčke, Rumunije i Turske sa druge strane. Ishod rata je učinio Srbiju, saveznicu Rusije, važnom regionalnom silom, uzbunivši Austrougarsku i na taj način indirektno dao važan povod za Prvi svetski rat.

Bregalnička bitka

Jun 30, 1913

Bregalnička bitka je počela iznenadnim napadom Bugara na Srbe u noći izmedju 29 i 30 juna 1913 godine, na reci Bregalnici naravno. Bregalnička bitka je traja osam dana od 30. juna do 8. jula, a Srbija je uspela da porazi brojnije Bugare.

Ulazak Turske u rat

Jul 10, 1913

Turska je uvidela mogućnost u sukobu saveznika povratka izgubljenih teritorija tokom Prvog balkanskog rata, pa su 13. jula turske snage pod komandom Enver-paše prešle crtu Enos – Midija i rasterale slabe bugarske snage a 22. jula zauzele Jedrene.

Ulazak Rumunije u rat

Jul 10, 1913

Uprkos zahteva Austro-Ugarske da se ne meša u rat, Rumunija je već 3. jula pristupila mobilizaciji svojih snaga i 10. jula objavila rat Bugarskoj. Zbog svoje zauzetosti u ratu sa Srbima, bugarske snage su bile slabe tako da su rumunske snage vrlo brzo prešle Dunav i nastupile prema Sofiji bez otpora bugarskih snaga i 25. jula izbile 5 kilometara istočno od Sofije. Pad Sofije je zaustavljen intervencijom nemačkog cara.

Kraj Drugog Balkanskog rata

Jul 31, 1913

Primirje je potpisano 31. jula, a pitanja teritorija su rešena sporazumima iz Bukurešta i Carigrada. Bugarska je izgubila većinu teritorija zadobijenih u Prvom balkanskom ratu, uključujući Dobrudžu, većinu Makedonije, Trakije i egejske obale, sa izuzetkom luke Dedegač. Srbija je postala dominantna sila na Balkanu, a Grčka je dobila Solun i njegovu okolinu, zajedno sa većinom obale zapadne Trakije.