-
Stanisław Leszczyński zostaje królem
Agresja szwedzka na ziemi RP, która pozostawała neutralna w konflikcie zwanym trzecią wojną północną, podzieliła szlachtę. W 1704 roku grupa szlachty , która postanowiła poprzeć Karola XII w konflikcie z Augustem II, zawiązała konfederację generalną. Ogłoszono detronizację króla Augusta II.Stanisław Leszczyński przypadł do gustu Karolowi XII, który postanowił uczynić go swoim kandydatem do tronu RP. Wynik elekcji nie stanowił dużego problemu, ponieważ Karol XII posiadał siły zbrojne. -
Sejm niemy
1 lutego 1717 roku został zwołany sejm, nazwany niemym, ponieważ żaden poseł nie został dopuszczony do głosu podczas obraz, gdyż mógłby rozwiązać sejm mówiąc liberum veto.Konsekwencjami sejmu niemego było przede wszystkim wprowadzenie stałych podatków na zawodową armię oraz zakazanie urzędnikom saskim reprezentacji interesów RP na arenie międzynarodowej. -
August III Sas zostaje królem
Po śmierci Augusta II, który objął władzę w państwie polsko-litewskim po przegranej bitwie pod Połtawą silna opozycja antysaska dążyła do oddania tronu S. Leszczyńskiemu. W tym samym czasie władcy Rosji, Prus i Austrii bali się, że osadzenie Stanisława Leszczyńskiego na tronie zagrozi ich pozycji międzynarodowej. Po wyborze Stanisława Leszczyńskiego do RP wkroczyła armia rosyjska, która zmusiła króla do udania się do Prus. W tym samym czasie jego przeciwnicy wybrali na króla Augusta III. -
Sejm konwokacyjny
Po śmierci Augusta III familia zdobyła przewagę polityczną w RP. Wiosną 1764 roku familia zwołała sem konwokacyjny(taki na którym nie obowiązywało liberum veto) Postanowieniami tego sejmu było ograniczenie liberum veto w sprawach skarbowych i wojskowych oraz zapoczątkowanie tworzenia kolegialnych władz administracyjnych. -
Stanisław August Poniatowski zostaje królem
W 1755 roku Stanisław Poniatowski towarzysząc Charlesowi Williamsowi przybył do Petersburga, mając nieoficjalnie za zadanie reprezentować interesy Familii. Wtedy właśnie poznał późniejszą carycę Katarzynę II, w której zakochał się. W 1763 r. zmarł król August III Sas. Za pomocą carycy Katarzyny ,6 września 1764 roku na tronie polskim został osadzony Stanisław August Poniatowski. -
I Rozbiór Rzeczypospolitej część I
Pierwsze reformy ,które udało się przeprowadzić królowi, prowadziły do umacniania opozycji przeciwko królowi oraz zaniepokoiły władców Prus i Rosji. W 1767 roku w Radomiu została zawiązana konfederacja szlachty w obronie wiary katolickiej i wolności. Konfederaci liczyli, że uda im się zdetronizować króla. Wydarzenia w kraju po konfederacji w Radomiu doprowadziły do zawiązania konfederacji Barskiej, której postulatem było zdetronizowanie króla. -
I Rozbiór Rzeczypospolitej część II
Konfederacja Barska doprowadziła do konfliktu w kraju, trwającego przez 4 lata, w którym król zajął stanowisko neutralne. W 1770 roku konfederaci ogłosili detronizację króla oraz planowali zamordowanie go. Wojna pomiędzy konfederantami ,a wojskami rosyjskimi trwała nadal. Katarzyna II, nie zdoławszy podporządkować sobie RP , zgodziła się na plany rozbiorowe, sugerowane przez króla pruskiego Fryderyka II. 5 SIERPNIA 1772 ROKU DOSZŁO DO I ROZBIORU POLSKI. W 1773 roku sejm zatwierdził I rozbiór. -
Konstytucja 3 maja
Pomimo tragedii rozbioru król nie zaniechał planów reform wew. Dzięki jego staraniom sejm rozpoczął dzieło kodyfikacji praw oraz zniósł karę śmierci w procesach. Plany króla spotkały niestety sprzeciw Rosji, która nie chciała wzmocnienia wew. RP. Konflikt rosyjsko-turecki stwarzał Polsce szanse do sojuszu polsko-rosyjskiego.Sprawą tego sojuszu miał się zająć Sejm Wielki. Król zyskiwał coraz większe zaufanie co doprowadziło do porozumienia z opozycją antykrólewską i uchwalenia Konstytucji 3 maja. -
II rozbiór Rzeczypospolitej
Już od jakiegoś czasu po uchwaleniu Konstytucji Rosja planowała interwencję zbrojną w RP. Pretekstem ku temu była grupa magnatów, którzy szukając pomocy dla swych planów obalenia Konstytucji zwrócili się do Petersburga. Pod opieką carycy związali konfederację w Petersburgu, choć oficjalnie podali miejscowość Targowice. Po naradzie w kręgu doradców król przystąpił do konfederacji targowickiej i stał się dla wielu zdrajcą narodu .Król stracił poparcie i w końcu doszło do II rozbioru RP. -
Insurekcja kościuszkowska
Po drugim rozbiorze sytuacja polityczna w RP była beznadziejna. Polska była w ogromnym kryzysie gospodarczym. Politycy na emigracji m.in. Tadeusz Kościuszko, Hugo Kołłątaj oraz Ignacy Potocki chcieli ratować swoją ojczyznę. Zaczęto przygotowania do powstania którego wodzem miał być Tadeusz Kościuszko. 24 marca 1794 r. T. Kościuszko ogłosił akt insurekcji. Główną bronią podczas powstania była tak zwana biała broń. 4 kwietnia 1794 r. pod Racławicami Kościuszko odniósł ogromne zwycięstwo. -
Upadek powstania Kościuszkowskiego
Po upadku Wilna 11 sierpnia ku stolicy zmierzały wojska rosyjskie. Kościuszko bardzo nie chciał dopuścić do połączenia się wojsk interwencyjnych z wojskami rosyjskimi i 10 października 1794 r. stoczył bitwę pod Maciejowicami, która zakończyła się ogromną klęską. Kościuszko został wzięty do niewoli, a jego zastępca Tomasz Wawrzecki nie zdołał opanować sytuacji co doprowadziło do upadku powstania. 4 listopada wojska rosyjskie uderzyły na Pragę i dokonały okrutnej rzezi ludności Pragi. -
III Rozbiór Rzeczypospolitej
W styczniu 1795 r. ostatni król RP został zmuszony przez Rosjan do opuszczenia swojej stolicy. 24 października 1795 r. został podpisany traktat rozbiorowy, który położył kres istnieniu Rzeczypospolitej. W dniu 25 listopada 1795 r, Stanisław August Poniatowski został zmuszony do abdykacji. Nie było już sejmu RP, dlatego ten akt złożenia korony jest często traktowany jako ZATWIERDZENIE OSTATNIEGO, TRZECIEGO ROZBIORU PRZEZ KRÓLA RP.
