-
Hoessein-McMahoncorrespondentie, juli 1915- februari 1916
Beschrijving:
Britse aanval op het Turkse Rijk in het woestijnachtige centrale gedeelte van de Arabische provincies Palestina en Syrië.Henry McMahon, had toen al besloten om de interne zwakte van het Turkse rijk uit te buiten. Hij kwam in contact met de Arabische emir Hoessein Ibn Ali die gezag uitoefende over de heilige stad Mekka. Godsdienst/Bevolkingsgroep:
Britse bevolking tegen de Turkse bevolking, waaronder een bondgenoot ontstond -
Sykes-Picotverdrag, mei 1916
In de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) vochten de Fransen, Britten en Russen tegen het Ottomaanse Rijk. Tussen november 1915 en maart 1916 vond geheim overleg plaats tussen de Brit Mark Sykes en de Fransman François Georges-Picot. Zij maakten in het Sykes-Picotverdrag afspraken over de toekomstige verdeling van het gebied, als de drie landen het Ottomaanse Rijk tenminste wisten te verslaan. Rusland hield zich op de achtergrond en ging akkoord met de beslissingen van Groot-Brittannië en Frankrijk. -
Balfour-verklaring, 1917
De Britse minister Arthur Balfour stuurde op 2 november 1917 een brief naar Lord Rotschild, een prominent Brits zionist. De brief werd bekend als de Balfour-declaratie. Veel Joden zagen de brief als een internationale goedkeuring voor de stichting van de staat Israël. De verklaring wordt voor een groot deel toegeschreven aan lobbywerk van Chaim Weizmann, een van de leiders van de Zionistische Wereldorganisatie -
De Arabische opstand, 1936-1939
Tijdens de Arabische opstand (1936-1939) bereikt de onvrede een hoogtepunt. Geëist wordt dat de grondverkoop aan joden wordt gestaakt. Sinds het einde van de negentiende eeuw migreren steeds meer joden naar Palestina. Geconfronteerd met een strijd die steeds heviger wordt en waarvan een oplossing onmogelijk lijkt, dragen de Britten het mandaat van Palestina in 1947 over aan de VN. -
De holocaust, 1939-1945
Het plan van de nazi’s om alle Joden ter wereld industrieel uit te roeien wordt concreet in een villa aan de Wannsee op 20 januari 1942. Na overleg met 15 belangrijke naziambtenaren zijn ze er uit. In vernietigingskampen zullen zij met het gas Zyklon B om het leven worden gebracht. -
De staat Israël
Op 14 mei 1948 roept de zionistische leider David Ben Goerion de staat Israël uit -
De onafhankelijkheidsoorlog of 'Al-Naqba', 1949
1949, het jaar van ‘Al-Naqba’, oftewel de catastrofe zoals Palestijnen de eerste Arabisch-Israëlische oorlog noemen. Israëliërs noemen die oorlog ‘de onafhankelijkheidsoorlog’, de strijd waarin een kleine groep joodse kolonisten een enorme Arabische meerderheid weer stond en zo een joodse staat vestigde. -
De suezcrisis, oktober 1956 – maart 1957
De Suezcrisis, ook wel de Tweede Arabisch-Israëlische Oorlog genoemd, draaide om het bezit en de toegang van het belangrijke Suezkanaal, een vaarverbinding tussen de Middellandse Zee, Rode Zee en de Indische Oceaan. Het conflict leidde tot een oorlog in de Sinaï tussen Egypte, Israël, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. In dit artikel wordt uitgelegd hoe de Suezcrisis ontstond en welke gevolgen het conflict had. -
de Zesdaagse Oorlog
Op Zondag 4 juni 1967 besloot de Israëlische regering dat de volgende dag om 7.10 uur in de ochtend een aanval zou plaatsvinden op Egypte (Operatie Moked – ‘Brandpunt’), die vooral een land- en luchtoorlog werd (de marine speelde een geringe rol). Jordanië werd op 5 juni gewaarschuwd zich afzijdig te houden, wat het land uiteindelijk niet deed. Bron -
Jom Kippoeroorlog, 6 oktober 1973 – 22/25 oktober 1973
De Jom Kipoeroorlog of Oktoberoorlog, ook bekend als de Ramadan Oorlog. Milẖemet Jom Ha poerim was een militair conflict tussen Israël en een coalitie gevormd door Egypte en Syrië, tussen 6 oktober 1973 en 22 of 25 oktober 1973, afhankelijk van het oorlogsfront. "Jom Kipoeroorlog" is de naam die in Israël aan deze oorlog gegeven is omdat op Jom Kipoer, de Grote verzoendag, Egypte en Syrië Israël aanvielen in een poging hun in 1967 door Israël bezette gebieden te heroveren. -
Libanonoorlog, 13 april 1975 tot 13 oktober 1990
De Libanese Burgeroorlog begon in 1975 was een strijd tussen de verschillende geloofsgroeperingen in Libanon, en ook Israël en Syrië waren hier actief bij betrokken.
Vanaf 1978 was hier een internationale vredesmacht, UNIFIL, gestationeerd, met militairen uit tientallen landen waaronder Nederland.
De Libanese Burgeroorlog eindigde officieel in 1990. -
Eerste Intifada, 1987 - 1993
De aanleiding van de Eerste Intifada, die eind 1987 begon, was een aanrijding door een Israëlische taxi waarbij meerdere Palestijnse boeren omkwamen. De Palestijnen begonnen met stenen naar de militairen van Israël te gooien, die dit beantwoordden met geweervuur. Begin 1988 escaleerde het conflict. Zo pleegde de Mossad, de Israëlische geheime dienst, in april 1988 een aanslag op belangrijke Palestijnen -
Oslo akkoord I, augustus 1993
In augustus 1993 blijkt dat er in het geheim onderhandelingen hebben plaatsgevonden tussen Israël en de Palestijnen in de Noorse hoofdstad Oslo. Het akkoord dat hieruit voortvloeit wordt op 13 september 1993 in het bijzijn van Clinton door Arafat en Rabin op het gazon van het Witte Huis ondertekend. De belangrijkste bepalingen zijn dat PLO-leider Arafat het bestaansrecht van Israël erkent. Israël belooft op zijn beurt de PLO als officiële vertegenwoordiger van het Palestijnse volk te accepteren. -
Oslo akkoord II, 28 september 1995
In de eerste fase, die vijf jaar moest duren, zou Israël zich terugtrekken uit de Palestijnse gebieden en het bestuur overdragen aan de Palestijnse Autoriteiten dit wordt ondertekend op 28 september 1995. Het vredesproces loopt echter vast, mede door een omslag van de Israëlische publieke opinie na de moord op Rabin op 4 november 1995 door een joodse extremist en verschillende Palestijnse aanslagen in Israël. -
De Arabische lente
De Arabische Lente, ook bekend als de Arabische Revolutie: een revolutionaire golf van demonstraties en protest in de Arabische landen rond Israël. -
Het conflict bij de Gazastrook, 8 juli 2014 – 26 augustus 2014
Tijdens het Gaza-conflict in juli en augustus 2014 vuurden Palestijnse gewapende groepen willekeurig raketten en mortieren af op gebieden in Israël waar burgers wonen.Tijdens het vijftig dagen durende conflict in Gaza maakten beide partijen zich schuldig aan oorlogsmisdaden. Ten minste 1.585 Palestijnse burgers, onder wie meer dan 530 kinderen, kwamen om door aanvallen van het Israëlische leger.
