-
1348 BCE
Φλωρεντία, 1348, μεσημέρι
Το μεσημέρι, πήγα στη δουλειά μου. Τα περισσότερα καταστήματα ήταν κλειστά και οι πωλητές ήταν προσεκτικοί, αποφεύγοντας την επαφή με τους πελάτες. Η απόσταση μεταξύ ανθρώπων ήταν μεγάλη και ο κόσμος μιλούσε χαμηλόφωνα, για να μην εξελιχθεί η ασθένεια. Φορούσαν μάσκες από ύφασμα ή λαστιχένιες με στόχο να προστατευτούν από τη μόλυνση. Εγώ, στο μαγαζί μου ήμουν με ανοιχτά τα παράθυρα, αρχές Ιανουαρίου, και οι πελάτες απείχαν 4 μέτρα από μένα, δεν μπορούσα να τους ακούσω... -
1348 BCE
Φλωρεντία, 1348, πρωί
10/1/1348. Η ημέρα σήμερα ήταν καταθλιπτική, σαν τις υπόλοιπες... και ελπίζω να μην έχω κολλήσει πανούκλα. Το πρωί βγήκα έξω για τις βασικές ανάγκες μου. Η ατμόσφαιρα που επικρατούσε ήταν ανυπόφορη. Έβλεπες στοιβαγμένα πτώματα παντού, η μυρωδιά που κυριαρχούσε μέσα στην πόλη ήταν απαίσια, οι κραυγές των ανθρώπων τα κλάματα και τα θλιμμένα τους πρόσωπα δεν έλειπαν από την εικόνα. Όπου και να κυκλοφορούσα υπήρχαν ασθενείς οπού ψήνονταν στον πυρετό και είχαν στο σώμα τους τα σημάδια της ίωσης.... -
1348 BCE
Φλωρεντία, 1348, βράδυ
Γυρνώντας, πήγα φαγητό και φάρμακα στους ηλικιωμένους γονείς μου οι οποίοι φοβούνται να κυκλοφορήσουν, καθώς είναι πιο αδύναμοι και τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να μολυνθούν. Μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι μου, έχει βραδιάσει. Οι δρόμοι είναι έρημοι, με λίγους ανθρώπους που περπατούσαν σαν να φοβούνται ακόμα και τον ίσκιο τους, σαν άγνωστοι.. Οι οικογένειες είναι κλεισμένες στα σπίτια τους, προσεύχονται για προστασία και ελπίζουν να αποφύγουν τη μοίρα των πολλών που είναι θύματα της πανούκλας.