-
Period: to
Τα νησιά του Αιγαίου κατά το 1821
-
Έναρξη Επανάστασης
Τα ξημερώματα των Βαΐων οι Σπετσιώτες εισέβαλαν στο κτήριο της καγκελαρίας και αφού κατέβασαν από τους εξώστες τα τουρκικά εμβλήματα ύψωσαν άλλα που έφεραν το σημείο του σταυρού φωνάζοντας : Ζήτω το γένος! Την Κυριακή των Βαΐων, όταν ο ιερέας διαβάζοντας το ευαγγέλιο είπε "Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου", δόθηκε το σινιάλο στα πλοία του νησιού που σήκωσαν στα κατάρτια τους την επαναστατική σημαία του νησιού, με γραμμένες τις λέξεις "Ελευθερία ή Θάνατος." -
Ψαρά
Τα Ψαρά ήταν από τα πρώτα νησιά που ξεσηκώθηκαν ενάντια στον Τούρκικο ζυγό, στις 10 Απριλίου 1821 και το Πάσχα ανύψωσαν την επαναστατική τους σημαία. Διακεκριμένοι Ψαριανοί ήταν ο Δημήτριος Παπανικολής και ο Κων/νος Κανάρης. -
Ύδρα
Οι Υδραίοι φάνηκαν διστακτικοί στο να εξεγερθούν αμέσως. Τελικώς κήρυξαν την επανάσταση με τον Πλοίαρχο Αντώνιο Οικονόμου. Υδραίοι όπως ο Ναύαρχος του τρινήσιου στόλου Ανδρέας Μιαούλης, οι ναυμάχοι Ιάκωβος και Μανώλης Τομπάζης, ο Αναστάσιος Τσαμαδός, ο Γ. Σαχτούρης, ο Γ. Σαχίνης, ο Αντώνης Κριεζής, οι Βώκοι μαζί με τους πυρπολητές Ι. Ματρόζο, Ανδρέα Πιπίνο και Βατικιώτη έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στην Επανάσταση του 1821. -
Κρήτη
Οι Κρητικοί αποφάσισαν να εξεγερθούν ύστερα από συσκέψεις που έγιναν στα Σφακιά στις 7 Απριλίου (Γλυκά Νερά) και 15 Απριλίου 1821 (Μοναστήρι της Παναγίας της Θυμιανής) και συμμετείχαν οπλαρχηγοί και πρόκριτοι από όλη σχεδόν την Κρήτη. Έγινε, τότε, προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η έλλειψη όπλων και πλοίων με έκκληση στην Ύδρα για παροχή βοήθειας. -
Σάμος- Δωδεκάνησα
Στις 18 Απριλίου ο Καπετάν Κωνσταντής Λαχανάς κήρυξε πρώτος την επανάσταση στη Σάμο υψώνοντας το λάβαρο στη θέση Πηγαδάκι του Άνω Βαθέος.
Από τα Δωδεκάνησα ξεσηκώνεται πρώτη η Πάτμος με υποκίνηση του Πάτμιου Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλου. Επίσης τον Απρίλη του 1821 ξεσηκώνεται η Κάσος ενώ ακολουθούν η Κάρπαθος, η Χάλκη, η Νίσυρος, η Σύμη, η Τήλος, η Κάλυμνος, η Λέρος, η Κως, το Καστελλόριζο, η Αστυπάλαια. -
Καταστροφή Χίου- Ανατίναξη τουρκικής ναυαρχίδας
Καταστροφή ΧίουΑντιδρώντας οι Τούρκοι, προχώρησαν σε αντίποινα σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού που κατοικούσε στα παράλια της Μικράς Ασίας αλλά και στα νησιά. Τον Απρίλιο του 1822 η Χίος καταστράφηκε ολοκληρωτικά από Τούρκους στρατιώτες και οι περισσότεροι από τους κατοίκους της σφαγιάσθηκαν. Ήταν ένα γεγονός που συγκλόνισε τους χριστιανικούς λαούς της Ευρώπης. Σε απάντηση ο Κανάρης και οι άνδρες του ανατίναξαν λίγο αργότερα την τουρκική ναυαρχίδα. -
Ναυμαχία Σπετσών
Γιορτή ΑρμάταςΗ Ναυμαχία των Σπετσών ή της Ναυπλίας που έγινε από τις 8 έως 13 Σεπτεμβρίου 1822 ήταν μια σημαντική σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Η υποχώρηση του οθωμανικού στόλου σήμανε την ματαίωση των σχεδίων του για την καταστροφή των δύο ελληνικών ναυτικών βάσεων στις Σπέτσες και την Ύδρα και κατέστησε δυνατό τον πολυπόθητο ανεφοδιασμό του Ναυπλίου που μέχρι τότε ήταν αποκλεισμένο από τη θάλασσα. Έτσι, λίγο αργότερα, το Ναύπλιο πέρασε στα χέρια των Ελλήνων. -
Καταστροφή Κάσου
Ολοκαύτωμα ΚάσουΤο 1824 ο Σουλτάνος αναγκάζεται να ζητήσει τη συνδρομή του πασά της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή. Στόχος του ήταν να συντρίψει το ελληνικό ναυτικό, για να μπορέσει ο γιος του Ιμπραήμ Πασάς να αποβιβασθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια στη Πελοπόννησο και να καταστείλει την ελληνική επανάσταση. Η εχθρική αρμάδα αρχίζει την ασφυκτική της πολιορκία, από τη θάλασσα, με επικεφαλής τον Χουσεϊν μπέη. Ακολουθούν φονικές μάχες. -
Καταστροφή Ψαρών
Επίγραμμα ΣολωμούΟλοκαύτωμα ΨαρώνΤα Ψαρά, η τρίτη ναυτική δύναμη της Ελλάδας, μετά την Ύδρα και τις Σπέτσες δέχτηκαν επίθεση από τον τουρκικό στόλο υπό τον Χοσρέφ Πασά,ο οποίος αποτελούνταν από 176 πλοία (πολεμικά και φορτηγά) και 12 χιλιάδες άνδρες (Τούρκους και Τουρκαλβανούς). Η καταστροφή και η σφαγή που ακολούθησε υπήρξε τρομερή. Από τους 30.000 κατοίκους του νησιού οι 18.000 θανατώθηκαν ή πωλήθηκαν ως σκλάβοι. -
Ναυμαχία Μυκάλης - Σάμου
Ναυμαχία ΣάμουΟι Έλληνες για να μην επαναλάβουν το λάθος των Ψαρών, αποφάσισαν να ανασυγκροτήσουν τον στόλο και να σπεύσουν προς υπεράσπιση της Σάμου. Στις 30 Ιουλίου 1824 ο ελληνικός στόλος, αποτελούμενος κυρίως από υδραίικα και σπετσιώτικα πλοία, υπό την αρχηγία του Υδραίου Γ.Σαχτούρη, έπλεε στα ανοιχτά της Ικαρίας και ενώθηκε με τα ψαριανά πυρπολικά του Κανάρη και του Νικόδημου. Στις 5 Αυγούστου 1824 δόθηκε η αποφασιστική ναυμαχία. Η Ναυμαχία της Σάμου διασφάλισε την ανεξαρτησία της Σάμου. -
Ναυμαχία Γέροντα
Ναυμαχία του ΓέρονταΣτη ναυμαχία του Γέροντα ο Μιαούλης προκάλεσε σύγχυση στον τουρκοαιγυπτιακό στόλο με τους ελιγμούς του, ενώ τα πυρπολικά που χρησιμοποιήθηκαν κατέστρεψαν μία φρεγάτα με 1.000 στρατιώτες και ναύτες. Οι αντίπαλες δυνάμεις ήταν τόσο άνισες, που η θετική έκβαση της ναυμαχίας για τους Έλληνες προκάλεσε τον θαυμασμό των ξένων, ώστε ο Γάλλος ναύαρχος Εντμόν Ζιριέν να παρατηρήσει: «Η ναυτική ιστορία ίσως να μην έχει σελίδα περισσότερο ενδιαφέρουσα από αυτήν για έναν ναυτικό». -
Ναυμαχία Κάβο Ντόρο
Ναυμαχία Κάβο Ντόρο Η ναυμαχία άρχισε στις 9 το πρωί και κράτησε μέχρι τις 6 το απόγευμα. Μετά την ναυμαχία του Καφηρέα ο τουρκικός στόλος υπό του Χοσρέφ Πασά κατευθύνθηκε προς τον νότο. -
Ναυμαχία Ναυαρίνου
Ναυμαχία ΝαυαρίνουΜετά το 1826 οι Δυνάμεις φαίνονταν αποφασισμένες να λύσουν το ελληνικό ζήτημα. Στη ναυμαχία του Ναβαρίνου το 1827 οι στόλοι της Αγγλίας, της Ρωσίας και της Γαλλίας συνέτριψαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο.