-
Kolonisatie Suriname
Nederlanders verkregen (veroverden...) Suriname door handelsruil met Groot-Brittanië. (In ruil voor Nieuw-Amsterdam - New York) -
Toespraak Koningin Wilhelmina
In 1942 gaf Koningin Wilhelmina een toespraak op Radio Oranje waarin ze aangaf dat de koloniën van Nederland na de oorlog veel meer vrijheden zouden krijgen. Zij bedoelde hiermee vooral Nederlands-Indië, wat Nederland toen feitelijk al kwijt was, maar ook in Suriname werd deze uitspraak met gejuich ontvangen. -
Het Fuseren van WES
In de jaren zestig fuseerde WES met de reeds in 1919 te Amsterdam opgerichte Vereniging Ons Suriname. -
De eerste verlangens naar Onafhankelijkheid
Onder de Surinamers bestond er weinig verlangen om van Suriname een onafhankelijk land te maken. De eerste eisen voor onafhankelijkheid kwam dan ook niet uit Suriname zelf, maar uit Amsterdam. -
Wie Eegie Sanie
Door Surinaamse studenten werd de Surinaamse Culturele Vereniging Wie Eegie Sanie opgericht. -
Oprichting Nationaal Comité Suriname
In 1952 richtte de vereniging het Nationale Comité Suriname op, dat tijdens de rondetafelconferentie van 1952, over de toekomst van de Nederlandse koloniën in de West, pleitte voor de Surinaamse onafhankelijkheid. -
Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden
Dit statuut werd op 15 december 1954 getekend door Koningin Juliana.
(In het statuut worden de verhoudingen tussen Nederland en haar overzeese gebiedsdelen (de Nederlandse Antillen en Suriname; sinds 1986 ook Aruba) geregeld. Suriname en Nieuw-Guinea zijn inmiddels geen onderdeel meer van het Koninkrijk der Nederlanden, maar de regeling blijft nog altijd gelden in de andere gebieden). -
Nationalistische Beweging Suriname
In 1959 werd de NBS onder leiding van Eddy Bruma opgericht. -
Partij Nationalistische Republiek
Oprichting van de Partij Nationalistische Republiek door Eddy Bruma en Freddy Derby. -
Doel op Onafhankelijkheid (mislukt).
De Partij Nationalistische Republiek had als doel voor ogen om Suriname op 1 juli, 1963 Onafhankelijk te maken (een eeuw na de afschaffing van de slavernij). Het doel was mislukt. -
NPS aan de macht
De NPS kwam in 1973 aan de macht. Premier Henck Arron wilde niet later dan "ultimo 1975" Suriname onafhankelijk verklaren. -
Premierschap den Uyl
In 1973 werd Joop den Uyl premier van Nederland. Hij was van mening dat Nederland geen koloniën meer hoorde te hebben. Suriname diende zo snel mogelijk onafhankelijk te worden. De Nationale Partij Suriname (NPS) die het land op dat moment regeerde was ook voorstander van de onafhankelijkheid. Veel Surinamers vreesden echter voor onrust in hun land en vertrokken in de periode vlak voor de onafhankelijkheid naar Nederland. -
Aankondiging Onafhankelijkheid
Op 15 februari 1974 liet Arron weten dat Suriname in 1975 onafhankelijk zou worden. Hiervoor was echter de instemming nodig van Nederland. (Die werd gegeven). -
Conferentie Surinaamse Gemeenschap
In augustus 1974 werd nog een conferentie belegd door de Surinaamse gemeenschap in Nederland. Onderwerp van deze conferentie was de toescheidingsovereenkomst -
Conferentie in den Haag
In oktober 1974 hielden de overheden nogmaals een conferentie in Den Haag. Den Uyl en Arron werden het eens over maatregelen tegen de grote stroom migranten. -
Neerhalen Beeld Wilhelmina
Op 21 november werd het beeld van koningin Wilhelmina verwijderd. Op die plek kwam de Surinaamse vlag. -
Strijken Laatste Nederlandse vlag.
Op 24 november werd 's avonds voor het laatst de Nederlandse vlag gestreken. -
Eindelijk Onafhankelijkheid
Gewezen gouverneur Ferrier werd beëdigd als president, terwijl in Den Haag koningin Juliana het soevereiniteitsverdrag tekende, in het bijzijn van vice-premier Dries van Agt. -
Onderbreken Samenwerking met PNR
De Nationalistische Partij Suriname verbrak de samenwerking met de Partij Nationalistische Republiek.
