-
Nelson Mandela
Vanaf 1944 zette Nelson Mandela zich in tegen de apartheid in Zuid-Afrika als hoofd van de militaire tak van het African National Congress (ANC). In 1963 werd hij opgepakt en veroordeeld tot levenslang. In 1990 kwam hij weer vrij en kreeg in 1993 de nobel prijs voor de vrede en werd in 1994 bij de eerste vrije verkiezingen verkozen tot president van Zuid-Afrika. -
Kwame Nkrumah
Kwame Nkrumah was de leider van Ghana tijdens de koloniale overheersing en werd later ook de eerste minister president van het land. Hij leidde zijn land zeer autocratisch en steeds meer mensen begonnen zich tegen hem te keren. Uiteindelijk pleegde het leger een staatsgreep en vluchtte Nkrumah naar Guinee en werd daar co-president naast Ahmed Sékou Touré. -
Ghana onafhankelijk
Na een opstand tegen Engeland werd in 1957 de onafhankelijkheid van Ghana uitgeroepen. Dit was het eerste Afrikaanse land dat onafhankelijk werd verklaard. Hierdoor zette Ghana een voorbeeld voor de rest van de Afrikaanse landen die zouden volgen. In 1960 werd Ghana een republiek. -
Frankrijk biedt Afrikaanse koloniën onafhankelijkheid aan
In 1960 bood Frankrijk de meeste Afrikaanse koloniën de onafhankelijkheid aan, met als verzoek een vrijwillige verbintenis met Frankrijk aan te gaan. Iedere kolonie ging hier mee akkoord behalve Guinee, dat land verbrak alle banden met Frankrijk -
Algerije onafhankelijk
Algerije was de enige Franse kolonie die geen onafhankelijkheid kreeg aangeboden in 1960, omdat de Fransen dit gebied zagen als een provincie van Frankrijk, aangezien hier veel Franse colonnes waren gevestigd. Na een acht jarig conflict tussen de Fransen en de door de Arabische wereld gesteunde Algerijnen werd ook Algerije soeverein verklaard. -
Rwanda onafhankelijk
Nadat de inwoners van Congo met succes in opstand waren gekomen tegen de Belgen, waardoor het land in 1960 onafhankelijk werd, kwamen in Rwanda al snel bewegingen op om ook onafhankelijk te worden. -
Organisatie van Afrikaanse Eenheid (OAE)
De OAE was een organisatie die als doel had om de Afrikaanse landen te bevrijden van de koloniale overheersers en van Afrika een eenheid te maken. Dit deed het bijvoorbeeld door de Afrikaanse landen te vragen om de koloniale landsgrenzen te respecteren, ondanks de verschillende stammen die samen in één land waren gekomen. Ook probeerden ze de geschiedenis te herschrijven door te beweren dat het gebied pre-koloniaal ook al een eenheid was. -
Jean Bédel Bokassa
Jean Bédel Bokassa riep zichzelf na een staatsgreep in 1966 uit tot president van Centraal-Afrika. Jean was een dictator en werd zelfs door Amnesty international beschuldigd van kannibalisme. Toen Jean op staatsbezoek was pleegde zijn vice president een staatsgreep. Jean vluchtte naar Ivoorkust. Jaren later werd hij tot de dood veroordeeld, maar kreeg amnestie van de toenmalige president. -
Republiek Biafra
Biafra was van 1967 tot 1970 een onafhankelijke staat binnen Nigeria. De inwoners van Biafra (Igbo) waren Christelijke Nigerianen die uit het noorden waren gevlucht voor de Islamitische Nigerianen. Toen de Igbo geen garanties kreeg van de regering van Nigeria om beschermd te worden, riep Chukwuemeka Ojukwu de republiek Biafra uit. Dit leidde tot een oorlog waarin tussen de 500.000 en 2 miljoen Igbo omkwamen. Het land moest uiteindelijk capituleren en behoorde in 1970 weer tot Nigeria. -
Steeds meer democratie
Vanaf 1989 werden steeds meer Afrikaanse landen democratisch bestuurd. Dit kwam o.a. doordat de koude oorlog was afgelopen, waardoor Amerika niet meer steun zocht bij andere landen, maar juist wat kritischer kon zijn. Hierdoor kon de VS wat meer druk uitoefenen op de Afrikaanse landen om de dictators in te ruilen voor een democratie. -
Einde apartheid
Apartheid was de naam voor de geïnstitutionaliseerde rassen segregatie in Zuid Afrika, die was bedoeld om de blanke mensen in het land aan de macht te houden. De wetten werden in 1948 ingevoerd en werden in 1990 weer afgeschaft. -
Rwandese volkerenmoord
Toen België het nog voor het zeggen had in Rwanda had het de Tutsi's en Burundi opgenomen in het bestuur, maar liet de meerderheid van de bevolking (de Hutu's) buiten dit bestuur. Dit zorgde meteen al voor conflict tussen de verschillende bevolkingsgroepen met als dieptepunt de moord op 500.000 tot 1 miljoen Tutsi's (70% van de bevolking) binnen een periode van 100 dagen. -
Ethiopisch - Eritrese oorlog
In de jaren '70 en '80 werkten de Eritreeërs en Ethiopiërs nog samen om te vechten tegen de Ethiopische president. Eritrea wilde een onafhankelijk land en de Ethiopiërs wilden van hun dictator af. Jaren later vechten ze echter tegen elkaar om een stuk van de grens waar ze beiden een claim op hebben. In 2002 bepaalde het gerechtshof in Den Haag dat Ethiopië het gebied in moest leveren. Dit gebeurde echter niet.
