Διώξεις των Χριστιανών και το Διάταγμα των Μεδιολάνων

Γέννηση Χριστού

1 CE

Ρωμαϊκή ειρήνη (Pax Romana)

Period: 1 CE to 200

Η περίοδος ακμής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κράτησε περίπου δύο αιώνες (1ο και 2ο μ.Χ.). Παρά τον όρο, η περίοδος δεν ήταν χωρίς ένοπλες συρράξεις, καθώς οι αυτοκράτορες συχνά έπρεπε να καταπνίγουν επαναστάσεις. Επιπλέον, τόσο συνοριακές αψιμαχίες όσο και κατακτητικοί πόλεμοι έλαβαν χώρα αυτή την περίοδο.
Παρ' όλα αυτά το εσωτερικό της Αυτοκρατορίας έμεινε ανέγγιχτο από πολέμους. Κατά την περίοδο αυτή το ρωμαϊκό εμπόριο άνθισε, ανεμπόδιστο από πειρατές ή εχθρικά στρατεύματα.

Νέρωνας. Σκληροί διωγμοί Χριστιανών

64

64 μ.Χ.: Καταστροφική φωτιά κατακαίει τη Ρώμη.
Ο Νέρωνας κατηγόρησε τους Χριστιανούς και ξεκινούν σκληροί διωγμοί.

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μεταμορφώνεται

Period: 200 to 300

Τη μακρόχρονη ρωμαϊκή ειρήνη άρχισαν να κλονίζουν εσωτερικά και εξωτερικά γεγονότα, που απείλησαν ακόμη και τη διάλυση του κράτους.
Γειτονικοί λαοί, παραβίαζαν τα σύνορα, λεηλατούσαν τις ακριτικές επαρχίες και έκλειναν τους δρόμους του εμπορίου.
Ο στρατός είχε γίνει παντοδύναμος. Οι στρατιωτικές δυνάμεις στασίαζαν και συχνά όριζαν ή καταργούσαν αυτοκράτορες.
Οι σκληροί διωγμοί κατά των Χριστιανών προκαλούσαν τη δυσαρέσκεια των πιστών της νέας θρησκείας για το ρωμαϊκό κράτος.

Οι μεγάλοι Διωγμοί από τον Διοκλητιανό

303

Οι διωγμοί των Χριστιανών στα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, διακρίνονται σε «μερικούς» διωγμούς ως το 250 και «γενικούς» από το 250 ως το 313.
Από τις δίκες και τα μαρτύρια των Χριστιανών, προέκυψαν τα Μαρτυρολόγια και τα Συναξάρια. Στις δίκες γινόταν μεγάλη προσπάθεια από τους δικαστές να πείσουν τους Χριστιανούς να θυσιάσουν ή να προσφωνήσουν «Κύριε» τον αυτοκράτορα, κάτι το οποίο σήμαινε ότι έχαναν την ιδιότητα του Χριστιανού.

Διάταγμα Μεδιολάνων

313

Τον 3ο αιώνα μ.Χ. την αυτοκρατορία κλονίζουν εσωτερικά και εξωτερικά
προβλήματα. Ο Διοκλητιανός εφαρμόζει την τετραρχία για τη σωτηρία της.
Το διάταγμα της ανεξιθρησκίας δίνει λύση στις θρησκευτικές διαμάχες.

Εγκαίνια Κωνσταντινούπολης

330

Η κατάργηση της τετραρχίας έφερε στην αρχή ηρεμία και ενότητα στην αυτοκρατορία. Ο μονοκράτορας Κωνσταντίνος όμως διαπίστωσε ότι η διακυβέρνηση της απέραντης αυτοκρατορίας από τη Ρώμη ήταν δύσκολη.
Έτσι, μετέφερε την πρωτεύουσα από τη Ρώμη στο Βυζάντιο, μια αρχαία ελληνική αποικία στην Προποντίδα. Το επίσημο όνομα της νέας πρωτεύουσας, με απόφαση του ιδρυτή της, ήταν «Νέα Ρώμη». Όλοι όμως την έλεγαν Κωνσταντινούπολη και αργότερα απλώς Πόλη.

Κατάργηση Ολυμπιακών Αγώνων

392

To 393, ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος της χριστιανικής πλέον Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, απαγόρευσε τη διεξαγωγή όλων των παγανιστικών εορτών, μαζί και των Ολυμπιακών αγώνων.

Η Αυτοκρατορία χωρίζεται

395

Η βυζαντινή αυτοκρατορία μένει ενωμένη έως τα τέλη του 4ου μ.Χ. αιώνα. Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Θεοδόσιου όμως μετακινούμενοι λαοί – Ούννοι, Γότθοι και Βανδάλοι - παραβιάζουν τα βόρεια σύνορα και απειλούν την αυτοκρατορία. Τότε ο Θεοδόσιος, λίγο πριν από το θάνατό του (395 μ.Χ.), μοίρασε την αυτοκρατορία στους δυο γιους του, πιστεύοντας ότι έτσι θα κυβερνιόταν καλύτερα. Ο Αρκάδιος πήρε το ανατολικό της τμήμα και ο Ονώριος το δυτικό.