ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΚΡΗΤΗ

  • 1203

    παραχώρηση Κρήτης στον Βονιφάττιο Μομφερρατικό

    Το 1203, ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Αλέξιος Άγγελος, γιος του Ισαακίου Β', για να εξασφαλίσει την βοήθεια εις την αποκατάσταση του πατέρα του ως αυτοκράτορα του Βυζαντίου, μεταβίβασε την Κρήτη στον Ιταλό Ευγενή Βονιφάτιο Μομφερρατικό
  • 1204

    refutatio Cretae (εκχώρηση της Κρήτης στους Ενετούς)

    Αργότερα, ο Βονιφάτιος, για να επιτύχει την υποστήριξη των Βενετών στην διένεξη του με τον Λατίνο αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης, Βαλδουίνος της Φλάνδρας, για τα κυριαρχικά δικαιώματα στην Θεσσαλονίκη, παραχώρησε με την σειρά του αντί ευτελούς χρηματικού ποσού (1000 αργυρά μάρκα) το νησί στην Βενετία. Η συμφωνία του Βονιφάτιου με τους εκπροσώπους του δόγη συνομολογήθηκε τον Αύγουστο του 1204 στην Ανδριανούπολη και είναι γνωστή ως «Εκχώρηση της Κρήτης» (Refutatio Cretae).
  • Period: 1206 to 1211

    Ξαφνική κατάληψη του νησιού από Γενουάτες Πειρατές

    Οι Βενετοί, απασχολημένοι με το γενικότερο θέμα της διανομής των βυζαντινών εδαφών ανάμεσα στους Λατίνους (Ιταλούς και Φράγκους), περιορίστηκαν στην θεώρητική κυριαρχία της Κρήτης και δεν φρόντισαν να την καταλάβουν αμέσως. Έτσι, το 1206, γενουάτες κουρσάροι, με αρχηγό τον Ερρίκο Πεσκατόρε (Enrico Pescatore), O πόλεμος μεταξύ Βενετών και Γενουατών κράτησε μέχρι το 1211.
  • 1211

    CONCESSIO CRETE

    Για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της κατάκτησης, η Βενετία εφάρμοσε σύστημα στρατιωτικού αποικισμού. Έναντι στρατιωτικών υποχρεώσεων και όρκου πίστης στην Γαληνοτάτη παραχωρήθηκαν σε Βενετούς αποίκους μεγάλες εκτάσεις γαιών όπου αφαιρέθηκαν από τους τοπικούς άρχοντες και την ορθοδοξη εκκλησία. Στους πρώτους αποίκους βάσει του δουκικό έγγραφο του 1211, γνωστό ως Concessio Crete, το ανατολικό και κεντρικό τμήμα του νησιού, με εξαίρεση τον Χάνδακα και εκτεταμένη γύρω από αυτόν ζώνη.