-
3500 BCE
(อารยธรรมโบราณเริ่มต้น)
อารยธรรมโบราณเริ่มต้น 3,500 ปีก่อนคริสตกาล - ค.ศ. 476 ในช่วงเวลาดังกล่าว อารยรรมที่ถือกำเนิดขึ้นในช่วงอารยธรรมโบราณของโลกถือกำเนิดในช่วงนี้ เช่น อารยธรรมโรมัน กรีก เมโสโปเตเมีย จีน อินเดีย อียิปต์ -
3500 BCE
อารยธรรมเมโสโปเตเมีย(เริ่มต้น)
อารยธรรมเมโสโปเตเมียเกิดขึ้นประมาณช่วง 3500 ปีก่อนคริสตกาล (ประมาณ 3500-3000 ปีก่อนคริสตกาล) โดยมีการพัฒนาขึ้นในพื้นที่ที่ปัจจุบันคืออิรักตอนใต้และบางส่วนของซีเรียและอิหร่าน ส่วนใหญ่เริ่มต้นที่เมืองสุเมเรียนเช่น อูรูค และอูร์ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำ 2 สาย คือ แม่น้ำไทกริส (Tigris) และแม่น้ำยูเฟรทีส (Euphrates) ซึ่งปัจจุบันนี้อยู่ในประเทศอิรัก แม่น้ำทั้ง 2 สายมีต้นน้ำอยู่ในอาร์มีเนียและเอเชียไมเนอร์มาบรรจบกันเป็นชัฏฏุลอะร็อบแล้วไหลลงสู่ทะเลที่อ่าวเปอร์เซีย -
Period: 3500 BCE to 330 BCE
อารยธรรมเมโสโปเตเมีย
อารยธรรมของเมโสโปเตเมีย 1.สุเมเรียน 4,000-1,950 2.อัคคาด 2,750-1,950 3.บาบิโลเนียเก่า 2,600-1,750 4.อัสสิเรีย 2,700-612 5.ดาลเดียนหรือบาบิโลเนียใหม่ 612-539 6.เปอร์เซีย 539-330. -
Period: 3150 BCE to 300 BCE
อารยธรรมอียิปต์โบราณ
อารยธรรมอียิปต์โบราณ
อียิปต์โบราณ หรือไอยคุปต์ เพี้ยนเสียงมาจากภาษา Amarna มีช่วงเวลาเมื่อ3150–300BCE -
3100 BCE
อารยธรรมอียิปต์โบราณ(เริ่มต้น)
เริ่มต้นอารยธรรมอียิปต์โบราณ
อารยธรรมอียิปต์โบราณ (Ancient Egypt) เป็นหนึ่งในอารยธรรมที่สำคัญและเจริญรุ่งเรืองที่สุดในโลกโบราณ ตั้งอยู่ในดินแดนที่ปัจจุบันคือประเทศอียิปต์ โดยเฉพาะบริเวณลุ่มแม่น้ำไนล์ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้อารยธรรมนี้เจริญเติบโต อียิปต์โบราณเริ่มต้นประมาณ 3,100 ปีก่อนคริสตกาล (ประมาณ 2,600 ปีก่อนพุทธศักราช) และดำรงอยู่ยาวนานถึงเกือบ 3,000 ปี -
3100 BCE
ยุคก่อนราชวงค์(อียิปต์)
ยุคก่อนราชวงค์
ยุคก่อนราชวงศ์ (Early Dynasty 3100-2686 ปีก่อน ค.ศ.)
อารยธรรมอียิปต์โบราณเริ่มต้นขึ้นที่ลุ่มแม่น้ำไนล์
เริ่มต้นกันที่ยุคก่อนราชวงศ์ ซึ่งเป็นยุคสมัยแรกของ อารยธรรมอียิปต์ ยุคสมัยนี้เริ่มต้นขึ้นเมื่อนาร์เมอร์ (Narmer) สามารถรวบรวมอียิปต์บน (Upper Egypt) และอียิปต์ล่าง (Lower Egypt) เข้าด้วยกัน ได้สำเร็จในราว 3100 ปีก่อน ค.ศ. นาร์เมอร์ได้ กลายเป็นฟาโรห์ องค์แรกของอียิปต์ ความรุ่งเรืองของอารยธรรมอียิปต์เริ่มต้นขึ้นนับแต่ นั้น ยุคสมัยนี้ยังเป็นช่วงกำเนิดของตัวอักษรไฮโร -
3100 BCE
ราชวงศ์เริ่มแรก (อียิปต์)
ราชวงศ์เริ่มแรก (อียิปต์)
ในคริสต์ศตวรรษที่สามก่อนคริสตกาล นักบวชชาวอียิปต์ "มาเนโธ" (Manetho) ได้จำแนกและจัดกลุ่มกษัตริย์ หรือ "ฟาโรห์" ตั้งแต่เมเนสจนถึงช่วงที่เขามีชีวิตอยู่ออกเป็น 30 ราชวงศ์ ซึ่งวิธีการจำแนกที่ยังคงใช้มาจนถึงปัจจุบัน โดยเขาเริ่มต้นประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการกับกษัตริย์ชื่อ "เมนี" (หรือ เมเนส/Menes ในภาษากรีก) ซึ่งเชื่อกันว่าได้รวมสองอาณาจักรแห่งอียิปต์ตอนบนและตอนล่างเข้าด้วยกัน -
Period: 3100 BCE to 2686 BCE
ยุคก่อนราชวงค์(อียิปต์)
-
2700 BCE
อารยธรรมไมนอส
ไมนอส (กรีก)
บริเวณเหล่านี้อยู่ในเขตทะเลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งรายรอบด้วยอารยธรรมสำคัญของโลก คืออารยธรรม อียิปต์และเมโสโปเตเมีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งอยู่ใกล้กับเกาะครีตซึ่งเป็นศูนย์กลางของอารยธรรมไมนอส (Minoan Civilization ประมาณปี 2700-1400 ก่อนคริสต์ศักราช) ที่เกิดจากการผสมผสานอารยธรรมของดินแดนในแถบรอบทะเลเมดิเตอร์เรเนียน -
2686 BCE
ยุคราชอาณาจักรเก่าอียิปต์
ยุคราชอาณาจักรเก่าอียิปต์
ยุคราชอาณาจักรเก่าอียิปต์
ยุคราชอาณาจักรเก่า (Old Kingdom 2686-2181 ปีก่อน ค.ศ.)
มหาพีระมิด สิ่งก่อสร้างสำคัญที่ถูกสร้างขึ้นในยุค ราชอาณาจักรเก่า เริ่มต้นขึ้นเมื่อฟาโรห์จากราชวงศ์ที่ 3 ขึ้นปกครอง อียิปต์ ยุคสมัยนี้ถูกเรียกว่า 'ยุคแห่งพีระมิด' (Age of the Pyramid) เพราะมีการสร้างพีระมิด
ไม่ว่าจะเป็นพีระมิดของฟาโรห์โจเซอร์ (Djoser) ที่ ถือเป็นพีระมิดแห่งแรกของอียิปต์ รวมไปถึงมหา พีระมิดแห่งกีซ่า (Pyramid of Giza) และรูปปั้น สฟิงซ์ (Sphinx) ที่ล้วนถูกสร้างขึ้นในยุคสมัย -
Period: 2686 BCE to 2181 BCE
ยุคราชอาณาจักรเก่า(อียิปต์)
-
2500 BCE
อารยธรรมอินเดีย(เริ่มต้น)
เริ่มต้นอารยธรรมอินเดีย
เดีย เป็นต้นสายธารทางวัฒนธรรมของชาติตะวันออก ( ชนชาติในทวีปเอเชีย ) หลายชาติ เป็นแหล่งอารยธรรมที่เก่าแก่แห่งหนึ่งของโลก บางทีเรียกว่า “แหล่งอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ” ( Indus Civilization ) อาจแบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ของอินเดีย -
2500 BCE
ฟินิเชีย( อารยธรรมกรีกโบราณ)
ฟินิเชีย (กรีก)
เป็นเซเมติกสาขาหนึ่ง อพยพมาจากทะเลทรายอาหรับ เมื่อประมาณ 3,000 ปีก่อนคริสตกาล เข้ามาตั้งหลักแหล่งในบริเวณตะวันตกของทวีปเอเชียบริเวณทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ได้ชื่อว่าเป็นกลุ่มปัญญาชนของเอเชียตะวันตก สร้างเมืองสำคัญ ๆ เช่น ไทร์ ไซดอน ไบบลอส เป็นพวกที่ร่ำรวย มีชื่อเสียงทางด้านการเดินเรือและค้าขาย มีการตั้งอาณานิคมในส่วนอื่น ๆ เช่น กาดิซในสเปน คาร์เทจทางตอนเหนือของแอฟริกา -
2500 BCE
อารยธรรมอินเดียมีการใช้เหล็กและโลหะ
อารยธรรมอินเดียเริ่มมีการสร้างเมืองและใช้โลหะะ
อารยธรรมอินเดียเริ่มมีการสร้างเมืองและใช้โลหะะ
สมัยก่อนประวัติศาสตร์ ยุคโลหะของอินเดียเริ่มเมื่อผู้คนรู้จักใช้ทองแดงและสำริด เมื่อประมาณ 2,500 ปี ก่อนคริสต์ศักราช และรู้จักใช้เหล็กในเวลาต่อมา พบหลักฐานเป็นซากเมืองโบราณ 2 แห่ง ในบริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำสินธุ คือ
(1) เมืองโมเฮนโจ ดาโร ( Mohenjo Daro ) ทางตอนใต้ของประเทศปากีสถาน
(2) เมืองฮารับปา ( Harappa ) ในแคว้นปันจาป -
2500 BCE
สมัยอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ
สมัยอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ (ประมาณ 2,500-1,500 ปี ก่อนคริสต์ศักราช ถือว่าเป็นสมัยอารยธรรม) “กึ่งก่อนประวัติศาสตร์” เพราะมีการค้นพบหลักฐานจารึกเป็นตัวอักษรโบราณแล้วแต่ยังไม่มีผู้ใดอ่านออก และไม่แน่ใจว่าเป็นตัวอักษรหรือภาษาเขียนจริงหรือไม่ ศูนย์กลางความเจริญอยู่ที่เมืองโมเฮนโจดาโร และเมืองฮารัปปา ริมฝั่งแม่น้ำสินธุประเทศปากีสถานในปัจจุบัน สันนิษฐานว่าเป็นอารยธรรมของชนพื้นเมืองเดิม ที่เรียกว่า “ทราวิฑ” หรือพวกดราวิเดีย -
Period: 2500 BCE to 1947 BCE
อารยธรรมอินเดีย
อารยธรรมอินเดียโบราณ
เดีย เป็นต้นสายธารทางวัฒนธรรมของชาติตะวันออก ( ชนชาติในทวีปเอเชีย ) -
Period: 2181 BCE to 2055 BCE
ช่วงรอยต่อครั้งที่ 1 (อารยธรรมอียิปต์)
ช่วงรอยต่อครั้งที่ 1 • (First Intermediate 2181-2055 ปีก่อน ค.ศ.)
1
ปลายยุคราชอาณาจักรเก่า ราชวงศ์ที่ 7 และ 8 ปกครองอียิปต์ด้วยความอ่อนแอ ท้ายที่สุดความ แตกแยกทำให้แผ่นดินอียิปต์ถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน เกิดการแย่งชิงอำนาจกัน -
2100 BCE
ราชวงศ์เซีย (จีน)
ราชวงศ์เซีย (จีน)
เริ่มต้นการครองราชย์โดยการสืบสายโลหิต เป็นราชวงศ์แรกที่ ปกครองแบบพ่อสืบทอดให้ลูก โดยเริ่มจากพระเจ้าเซี่ยหวี่ ถึง พระเจ้าลวี่กุ่ย (เซี่ยเจี๋ย) เป็นช่วงที่ผู้ปกครองมักใช้อำนาจใน การยึดครองทรัพย์สินเป็นของส่วนตัว
เป็นช่วงที่ผู้ปกครองไม่สนใจในการปกครองมีการแย่งชิง อำนาจ ในที่สุดถูกพวกซางรุกราน -
Period: 2100 BCE to
อารยธรรมจีน
อารยธรรมจีน
ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีอารยธรรมยาวนานที่สุดประเทศหนึ่ง โดยหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่สามารถค้นคว้าได้บ่งชี้ว่า อารยธรรมจีนมีอายุถึง 2100ปี รากฐานที่สำคัญของอารยธรรมจีนคือการสร้างระบบภาษาเขียน และการพัฒนาแนวคิดลัทธิขงจื๊อ เมื่อ ประมาณ ศตวรรษที่ 2 ก่อน ค.ศ. ประวัติศาสตร์จีนมีทั้งช่วงที่เป็นปึกแผ่นและแตกเป็นหลายอาณาจักรสลับกันไปในบางครั้งก็ถูกปกครอง โดยชนชาติอื่น วัฒนธรรมของจีนมีอิทธิพลอย่างสูงต่อชาติอื่นๆ ในทวีปเอเชีย ซึ่งถ่ายทอดไปทั้งการอพยพการค้าและการยึดครอง -
2055 BCE
ยุคอียิปต์กลาง
ยุคอียิปต์กลาง
ยุคราชอาณาจักรกลาง (Middle Kingdom 2055-1786 ปีก่อน ค.ศ.)
1
นครธีบส์ ศูนย์กลางของอียิปต์ในยุคราชอาณาจักร กลาง
ช่วงรอยต่อครั้งที่ 1 สิ้นสุดลงเมื่อฟาโรห์เมนทูโฮ เทปที่ 2 (Mentuhotep II) รวบรวมแผ่นดินได้อีก ครั้ง เป็นจุดเริ่มต้นของราชอาณาจักรกลาง ซึ่งมี นครธีบส์ (Thebes) เป็นจุดศูนย์กลางของราช อาณาจักร -
Period: 2055 BCE to 1786 BCE
ยุคอียิปต์กลาง
-
2040 BCE
ราชวงศ์กลาง(อียิปต์)
ราชวงศ์กลาง (อียิปต์)
ปีก่อนคริสตกาล ระหว่างราชวงศ์ที่ 11-13 ฟาโรห์ที่มีบทบาทในการสร้างความรุ่งเรืองให้กับอียิปต์ในยุคนี้คือ อเมนเนมเฮตที่หนึ่ง (Amenemhet I) จนเรียกได้ว่าเป็นยุคทองของอียิปต์ด้านเศรษฐกิจ สถาปัตยกรรม การสร้างคลองติดต่อไปถึงทะเลแดง การสร้างเขื่อนกั้นน้ำ วรรณคดีทั้งบทร้อยแก้วและร้อยกรอง ยุคนี้เป็นช่วงเดียวกันกับอารยธรรมบาบิโลนของพระเจ้าฮัมมูราบี -
2025 BCE
อัสซีเรีย (เมโสโปเตเมีย)
อัสซีเรีย (เมโสโปเตเมีย)
เป็นอารยธรรมหลักในเมโสโปเตเมียโบราณที่เริ่มต้นในฐานะนครรัฐในศตวรรษที่ 21 ก่อนคริสต์ศักราช ถึงศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช แล้วพัฒนาเป็นรัฐอาณาเขตและกลายเป็นจักรวรรดิในศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช ถึงศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสต์ศักราช -
2000 BCE
ชาวยิว (เมโสโปเตเมีย)
ชาวยิว (เมโสโปเตเมีย)
เป็นชนชาติและกลุ่มศาสนาพันธุ์หนึ่ง ซึ่งมีเชื้อสายมาจากวงศ์วานอิสราเอลหรือชนเผ่าฮีบรูในแผ่นดินตะวันออกใกล้ยุคโบราณ ซึ่งคัมภีร์ฮีบรูได้ระบุว่า ชาวยิวเป็นชนชาติที่พระเจ้าทรงเลือกสรรที่จะอุปถัมป์ค้ำชูไว้เหนือชาติอื่น ๆ ด้วยความเชื่อว่ายิวเป็นชนชาติที่พระเจ้าทรงค้ำชูและมีศาสนายูดาห์เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวนี้เอง ทำให้แม้ชาวยิวจะกระจัดกระจายไปในหลายดินแดน แต่ก็ยังคงความเป็นกลุ่มก้อนและมีการสืบทอดความเป็นยิวจากรุ่นสู่รุ่นอย่างไม่มีเสื่อมถอย ปัจจุบันบุคคลเชื้อสายยิวทั่วทั้งโลก -
2000 BCE
หัวเสากรีก (กรีก)
หัวเสากรีก (กรีก)
เป็นลักษณะทางสถาปัตยกรรมเสาแบบคลาสสิกหนึ่งในสามแบบของกรีกโบราณ ที่มีลักษณะโคนเสาใหญ่และเรียวขึ้นไปจนถึงยอด ตามลำเสาเป็นร่องเว้าตามแนวตั้งยี่สิบร่องรอบเสา ตอนบนเป็นหัวเสาเรียบที่บานออกไปจากคอลัมน์ไปบรรจบกับแผ่นสี่เหลี่ยมที่ขวางกับคานแนวนอนที่วางเหนือเสา -
2000 BCE
อารายธรรมกรีก(เริ่มต้น)
อารายธรรมกรีก
อารยธรรมกรีกที่เป็นมรดกตกทอดมาถึงปัจจุบันนี้ประกอบด้วยอารยธรรมหลัก 2 ส่วน ได้แก่ อารยธรรมของชาวกรีก โบราณหรืออารยธรรมเฮลเลนิก (Hellenic Civilizaton, ปี 750-336 ก่อนคริสต์ศักราช) และ อารยธรรมเฮลเลนิสติก (Hellenistic Civilization, ปี 336-31 ก่อนคริสต์ศักราช) ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่กรีกอยู่ภายใต้การปกครองของจักรวรรดิมาซิโดเนีย (Macedonia) และเป็นอารยธรรมที่ผสมผสานกับความเจริญที่รับจากดินแดนรอบๆ ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ปัจจัยที่สำคัญที่ส่งเสริม ให้เกิดอารยธรรมกรีกโดยรวมใจ -
1900 BCE
ชาวอามอไรต์ (เมโสโปเตเมีย)
ชาวอามอไรต์ (1900-1600 B.C.) เป็นชนเผ่าที่มีอำนาจในดินแดนเมโสโปเตเมียต่อจากอัคคาเดียน โดยสามารถก่อตั้งจักรวรรดิ “บาบิโลเนีย” ครั้งที่หนึ่งขึ้นได้ สืบทอดอารยธรรมต่อจากสุเมเรียน และมีการต่อยอดทางอารยธรรมดังนี้ - ด้านรัฐศาสตร์ ขยายอาณาเขต และสถาปนาเป็นจักรวรรดิบาบิโลเนีย -
Period: 1786 BCE to 1567 BCE
ช่วงรอยต่อครั้งที่ 2 อารยธรรมอียิปต์
ช่วงรอยต่อครั้งที่ 2 อารยธรรมอียิปต์
ช่วงรอยต่อครั้งที่ 2
(Second Intermediate 1786-1567 ปีก่อน ค.ศ.)
ตอนปลายยุคราชอาณาจักรกลาง เกิดความ แตกแยกภายใน แผ่นดินแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ อีก ครั้ง ก่อนที่ในเวลาต่อมาชาวฮิกโซส (Hyksos) จาก เอเชียตะวันตกจะเข้ารุกรานอียิปต์ และสามารถยึด ครองดินแดนทางตอนเหนือของอียิปต์ได้ -
1766 BCE
ราชวงศ์ชางหรือยิน (จีน)
ราชวงศ์ชางหรือยิน (จีน)
ศูนย์กลางความเจริญอยู่บริเวณแม่น้ำเหลืองในมลฑลเหอหนัน เหอ เป่ย ซันตุง เรื่องราวของราชวงศ์นี้ได้มาจากอักษรจีนที่จารึกบน กระดองเต่าและกระดูกวัว มีการแบ่งอาณาเขตเป็นแคว้นขึ้นต่อ กษัตริย์ การปกครองคล้ายระบบศักดินา มีชนชั้นปกครองที่ เข้มแข็งกองทัพมีประสิทธิภาพ เนื่องจากต้องทำสงครามเผ่าต่า ตลอดเวลา และสร้างระบบความเชื่อและพิธีกรรมทางศาสนา เพื่อเสริมสร้างบารมีของกษัตริย์ -
1700 BCE
ศิลปวัฒนธรรมสมัยราชวงศ์ชาง(จีน)
ศิลปวัฒนธรรมสมัยราชวงศ์ชาง (Shang Dynasty) ประมาณ 1700 ปีก คริสตกาล มีศูนย์กลางอยู่ที่บริเวณลุ่มน้ำฮวงโห งานศิลปวัฒนธรรมที่สำคัญ เช่น -การเขียนตัวอักษรบนกระดูกสัตว์ เพื่อทำเป็นกระดูกเสี่ยงทาย -การทำเครื่องสำริดโลหะ เช่นอาวุธ ภาชนะ -การทำเครื่องปั้นดินเผา เครื่องหยก เครื่องเคลือบ -
1600 BCE
ราชวงศ์ซาง (จีน)
ราชวงศ์ซาง (จีน)
เป็นราชวงศ์จีนที่ปกครองต่อจากราชวงศ์เซี่ย ปกครองดินแดนแถบแม่น้ำเหลืองเมื่อประมาณ 2,000 ปีก่อนคริสตกาล บางครั้งเรียกว่า "ราชวงศ์อิน" (Yin Dynasty) ราชวงศ์นี้เป็นยุคแห่งไสยศาสตร์โดยแท้ นิยมการเสี่ยงทายด้วยกระดองเต่ากันมาก จากหลักฐานที่ขุดได้ พบเป็นแผ่นจารึกตัวอักษรโบราณ และเศษกระดองเต่า มีรอยแตกอยู่ทั่วไป -
1600 BCE
ไอโอเนียและไมซีเนีย(กรีก)
ไอโอเนียและไมซีเนีย(กรีก)
โดยทั่วไปชาวกรีก โบราณประกอบอาชีพเกษตรกรรมและเดินเรือ ต่อมาเผ่าที่มีความเจริญได้ขยายอำนาจและก่อตั้งเป็นนครรัฐ ที่สำคัญได้แก่นครรัฐ ของพวกไมซีเนียนซึ่งยึดครองพื้นที่ส่วนใหญ่ และมีอำนาจสูงสุดประมาณปี 1600-1100 ก่อนคริสต์ศักราช โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ เมืองไมซีเนทางตอนใต้ของประเทศกรีซในปัจจุบัน พวกไมซีเนียนเป็นนักรบที่มีความเก่งกล้าสามารถยึดครองดินแดนของนคร รัฐอื่นๆ รวมทั้งเกาะครีต และรับอิทธิพลของอารยธรรมต่างๆ โดยเฉพาะอารยธรรมไมนวนของชาวเกาะครีต -
1567 BCE
สมัยราชอาณาจักรใหม่(อียิปต์)
สมัยราชอาณาจักรใหม่ (The New Kingdom) ชาว อียิปต์สามารถขับไล่ชาวต่างชาติและกลับมาปกครองดินแดนของตนอีกครั้งหนึ่ง ในช่วงประมาณปี 1567-1085 ก่อนคริสต์ศักราช จึงเรียกช่วงการปกครองสมัยนี้ว่าสมัยราชอาณาจักรใหม่ สมัยนี้ฟาโรห์มีอำนาจเด็ดขาจในการปกครองและขยายอาณาเขตเหนือดินแดนใกล้เคียง จนเป็นจักรวรรดิอียิปต์ -
1500 BCE
สมัยพระเวท(อินเดีย)
สมัยพระเวท ( ประมาณ 1,500-600 ปีก่อนคริสต์ศักราช ) เป็นอารยธรรมของชนเผ่าอินโด-อารยัน ซึ่ง อพยพมาจากเอเชียกลาง เข้ามาตั้งถิ่นฐานในบริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำสินธุและคงคาโดยขับไล่ชนพื้น เมืองทราวิฑให้ถอยร่นลงไปทางตอนใต้ของอินเดีย สมัยพระเวทแสดงถึงความเจริญรุ่งเรืองของศาสนาพราหมณ์ หลักฐานที่ทำให้ทราบเรื่องราวของยุคสมัยนี้ คือ “คัมภีร์พระเวท” ซึ่งเป็นบทสวดของพวกพราหมณ์ นอกจากนี้ยังมีบทประพันธ์มหากาพย์ที่ยิ่งใหญ่อีก 2 เรื่อง คือ มหากาพย์รามายณะและมหาภารตะ บางทีจึงเรียกว่าเป็นยุคมหากาพย์ -
1368 BCE
ราชวงศ์หมิง(จีน)
ราชวงศ์หมิงเป็นราชวงศ์ที่รุ่งเรืองในด้านวัฒนธรรมเป็นอย่างมาก ในยุคนี้มีการสำรวจทางทะเลอย่างกว้างขวาง ราชวงศ์หมิงในตอนต้น (1368 - 1464) ถือเป็นอาณาจักรที่ก้าวหน้าที่สุดในโลก ณ ช่วงเวลานั้น ราชวงศ์หมิงถือเป็นหนึ่งในยุคที่ถูกจัดโดยนักวิชาการชาวตะวันตกว่ามีการปกครองที่เป็นระบบและสังคมที่มีเสถียรภาพในประวัติศาสตร์มนุษย์ชาติก่อนที่จะล่มสลาย ราชวงศ์หมิงถือเป็นราชวงศ์ที่ปกครองประเทศจีนราชวงศ์สุดท้ายที่ปกครองโดยชาวฮั่น -
1100 BCE
ดอเรียนอารยธรรม(กรีก)
ดอเรียนอารยธรรมกรีด
ปี 1100 ก่อนคริสต์ศักราช พวกกรีกอีกกลุ่มหนึ่งเรียกว่า ดอเรียน (Dorians) ซึ่งอพยพมาจากทางเหนือและ ขยายอำนาจครอบครองดินแดนของพวกไมซีเนียน พวกนี้ได้สร้างนครรัฐสปาร์ตาเป็นศูนย์กลางปกครองของตน พวกดอเรียนมี ความเจริญน้อยกว่าไมซีเนียนและไม่รู้หนังสือ จึงไม่มีหลักฐานที่กล่าวถึงดินแดนกรีกภายใต้อิทธิพลของพวกดอเรียนในช่วงปี 1100-750 ก่อนคริสต์ศักราชมากนัก จนกระทั่งประมาณปี 750 ก่อน -
Period: 1085 BCE to 664 BCE
ช่วงรอยต่อครั้งที่ 3อารยธรรมอียิปต์
ช่วงรอยต่อครั้งที่ 3อารยธรรมอียิปต์
(Thrid Intermediate 1085-664 ปีก่อน ค.ศ.)
ปลายยุคราชอาณาจักรใหม่ ปัญหาความแตกแยก ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง ในที่สุดแผ่นดินอียิปต์ก็ถูกแบ่ง แยกอีกครั้งหนึ่ง ในช่วงเวลานี้อียิปต์ถูกชนชาติต่าง ๆ เข้ารุกรานอยู่ อาทิ ชาวนูเบีย (Nubia) จากซูดาน ที่สามารถเข้ามาตั้งราชวงศ์ปกครองอียิปต์ได้ ก่อน ที่ในเวลาต่อมาจะเป็นชาวอัสซีเรีย -
1046 BCE
ราชวงศ์โจว (จีน)
ราชวงศ์โจว (จีน)
ราชวงศ์ที่ 3 ในประวัติศาสตร์จีน เริ่มประมาณ 1046 ปีก่อนคริสต์ศักราช-256 ปีก่อนคริสต์ศักราช นับเป็นราชวงศ์ที่ยาวนานที่สุด ด้วยเวลาที่ยาวนานกว่า 867 ปี มีเรื่องราวต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย เช่นการสู้รบระหว่างแว่นแคว้น การกำเนิดของปรัชญาเมธีหลายท่าน เช่น ขงจื๊อ เล่าจื๊อ ซุนวู เป็นต้น ในยุคชุนชิว -
1046 BCE
ราชวงศ์โจว
ราชวงศ์โจว
ราชวงศ์ที่ 3 ในประวัติศาสตร์จีน เริ่มประมาณ 1046 ปีก่อนคริสต์ศักราช-256 ปีก่อนคริสต์ศักราช นับเป็นราชวงศ์ที่ยาวนานที่สุด ด้วยเวลาที่ยาวนานกว่า 867 ปี มีเรื่องราวต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย เช่นการสู้รบระหว่างแว่นแคว้น การกำเนิดของปรัชญาเมธีหลายท่าน เช่น ขงจื๊อ เล่าจื๊อ ซุนวู เป็นต้น ในยุคชุนชิว -
1000 BCE
อารายธรรมโรมัน
อารายธรรมโรมัน
อารยธรรมโรมันมีศูนย์กลางอยู่ที่แหลมอิตาลี เป็นอารยธรรมของพวกอินโด-ยูโรเปียนเผ่าละติน (Latin) ซึ่งอพยพจากทาง ตอนเหนือมาตั้งถิ่นฐานในแหลมอิตาลีประมาณ 1000 ปีก่อนคริสต์ศักราช และเรียกตัวเองว่า "โรมัน" พวกโรมันได้ขยายอิทธพล เข้าครอบครองดินแดนที่เป็นศูนย์กลางความเจริญของอารยธรรมเฮลเลนิสติกซึ่งสลายเมื่อประมาณปี 146 ก่อนคริสต์ศักราช และดินแดนอื่นๆ ทั้งในยุโรปและแอฟริกาเหนือ -
1000 BCE
อารายธรรมเปอร์เซีย
อารายธรรมเปอร์เซีย
ชนเผ่าเปอร์เซีย ซึ่งเป็นกลุ่มชนที่ใช้ภาษาอินโด-ยุโรเปียน มีถิ่นฐานเดิมอยู่บริเวณทางเหนือของทะเลดำ ได้ก่อตัวและขยายอำนาจครอบครองอารยธรรมโบราณอื่นๆ และได้ก้าวขึ้นมามีบทบาทเป็นศูนย์กลางของความเจริญรุ่งเรืองของโลกยุคโบราณ ภายใต้การปกครองของพระเจ้าไซรัสมหาราช พระองค์ได้ดำเนินนโยบายขยายดินแดนของเปอร์เซียออกไปอย่างกว้างขวาง -
Period: 1000 BCE to 146 BCE
อารยธรรมโรมัน
อารยธรรมโรมันมีศูนย์กลางอยู่ที่แหลมอิตาลี เป็นอารยธรรมของพวกอินโด-ยูโรเปียนเผ่าละติน (Latin) ซึ่งอพยพจากทาง ตอนเหนือมาตั้งถิ่นฐานในแหลมอิตาลีประมาณ 1000 ปีก่อนคริสต์ศักราช และเรียกตัวเองว่า "โรมัน" พวกโรมันได้ขยายอิทธพล เข้าครอบครองดินแดนที่เป็นศูนย์กลางความเจริญของอารยธรรมเฮลเลนิสติกซึ่งสลายเมื่อประมาณปี 146 ก่อนคริสต์ศักราช และดินแดนอื่นๆ ทั้งในยุโรปและแอฟริกาเหนือ ทำให้อารยธรรมของโลกตะวันออกซึ่งผสมผสานอยู่ในอารยธรรมกรีกได้ขยาย เข้าไปในทวีปยุโรป และเป็นรากฐานของอารยธรรมตะวันตกในปัจจุบัน -
900 BCE
อีทรัสกัน (โรมัน)
อีทรัสกัน (โรมัน)
ซึ่งอพยพมาจากเอเชียไมเนอร์เมื่อประมาณ 900 ปีก่อนคริสต์ศักราช พวก อีทรัสคันได้ขยายอาณาเขตรุกรานดินแดนของพวกละติน และสถาปนากษัตริย์ปกครองแหลมอิตาลีเมื่อประมาณ 600 ปีก่อน คริสต์ศักราช หลังจากขยายอำนาจปกครองได้ประมาณ 100 ปี พวกอีทรัสคันก็สูญเสียอำนาจ และผสมกลมกลืนกับพวกละติน จนกลายเป็นชาวโรมันในเวลาต่อมา ความเจริญรุ่งเรืองที่พวกอีทรัสคันสร้างไว้ให้แก่อารยธรรมโรมันคือ การนำตัวอักษรกรีก เข้ามาใช้ในแหลมอิตาลี -
800 BCE
ชาวอัสซีเรียน (เมโสโปเตเมีย)
ชาวอัสซีเรียน (เมโสโปเตเมีย)
เดิมตั้งถิ่นฐานอยู่ทางตอนเหนือของกรุงบาบิโลน ต่อมาสามารถก่อตั้งจักรวรรดิอัสซีเรียได้สำเร็จ มีเมืองหลวงคือ เมืองนิเนเวห์ ชาวอัสซีเรียเป็นชนเผ่าที่รบเก่ง ภายหลังสามารถกรีฑาทัพลงมายึดครองบาบิโลเนียได้สำเร็จ อัสซีเรียมีความเจริญสูงสุดในสมัยของพระเจ้า “อัสซูบานิปาล” (Assurbanipal) ก่อนจะถูกทำลายลงโดยกองทัพผสมของเหล่าอริ อัสซีเรียนรับอารยธรรมจากสุเมเรียนเช่นกัน และได้ฝากอารยธรรมของชาตินักรบ -
700 BCE
อินเดียเริ่มมีการใช้ตัวอักษร
700 ปีก่อนคริสตศักราช
สมัยประวัติศาสตร์ในอารยธรรมอินเดีย
สมัยประวัติศาสตร์ อินเดียเข้าสู่ “สมัยประวัติศาสตร์” เมื่อมีการประดิษฐ์ตัวอักษรขึ้นใช้ประมาณ 700 ปี ก่อนคริสต์ศักราช โดยชนเผ่าอินโด – อารยัน -
612 BCE
ชาวคลาเดียน(เมโสโปเตเมีย)
ชาวคลาเดียน (เมโสโปเตเมีย)
เป็นเผ่าที่เข้าร่วมกับเผ่าอื่นในการทำสงครามกับอัสซีเรีย จนสามารถเข้ายึดกรุงนิเนเวห์ของอัสซีเรียได้ในที่สุด และได้สถาปนากรุงบาบิโลนขึ้นมาใหม่ รวมทั้งได้ดำเนินการรื้อฟื้นอารยธรรมเก่าแก่ของบาบิโลนด้วย อารยธรรมที่สำคัญของคาลเดียน -
550 BCE
ราชวงศ์คุปตะ
สมัยหลังราชวงศ์คุปตะ หรือยุคกลางของอินเดีย ( ค.ศ.550 – 1206 ) เป็นยุคที่จักรวรรดิแตกแยกเป็นแคว้นหรืออาณาจักรจำนวนมาก ต่างมีราชวงศ์แยกปกครองกันเอง -
469 BCE
โสเครติส (กรีก)
(Socrates) เกิดที่นครเอเธนส์ มีชีวิตอยู่ระหว่างปี 469-399 ก่อนคริสต์ศักราช เขาสอนให้คนใช้เหตุผลและสติปัญญาในการแสวงหาความจริงเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์ วิธีสอนของเขาซึ่งเรียกว่า “Socretic method” ไม่เน้นการท่องจำ แต่ใช้วิธีตั้งคำถามโดยไม่ต้องการคำตอบ แต่ให้ผู้ถูกถามขบคิดปัญหาเพื่อหาคำตอบด้วยตนเอง แม้โซเครติสจะสั่งสอนลูกศิษย์มากมาย แต่ก็ไม่เคยมีผลงานเขียนของตนเอง ดังนั้นปรัชญาและทฤษฎีของเขาที่รู้จักกันสืบมาจึงเป็นผลงานที่ถ่ายทอดโดยลูกศิษย์ของเขา -
429 BCE
เพลโต (Plato) (กรีก)
เพลโต (Plato) เป็นศิษย์เอกของโซเครติส เอเธนส์ประมาณ 429 ปีก่อนคริสต์ศักราชและเป็นผู้ถ่ายทอดหลักการและความคิดของโซเครติสให้ชาวโลกได้รับรู้ เพลโตได้เปิดโรงเรียนชื่อ “อะแคเดอมี” (Academy) และได้เขียนหนังสือที่สะท้อนแนวคิดเกี่ยวกับการปกครอง การศึกษา ระบบยุติธรรม ผลงานที่โดนเด่นและทำให้เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาแห่งปรัชญาการเมืองสมัยใหม่คือหนังสือชื่อ สาธารณรัฐ (Republic) ซึ่งเสนอแนวคิดในการปกครองประเทศและมีอิทธิพลต่อความคิดทางการเมืองของผู้คนทั่วโลก -
384 BCE
อริสโตเติล (Aristotle)(กรีก)
อริสโตเติล (Aristotle) เป็นทั้งนักปรัชญาและนักวิทยาศาสตร์ เขาเป็นศิษย์ที่ชาญฉลาดของเพลโตและเคยเป็นพระอาจารย์ของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชแห่งมาซิโดเนีย อริสโตเติลเป็นทั้งปราชญ์และนักวิจัยที่มีความสนใจหลากหลาย นอกจากปรัชญาทางการเมืองแล้ว เขายังสนใจวิทยาการใหม่ๆ อีกมาก เช่น ชีววิทยา ฟิสิกส์ ดาราศาสตร์ หลักตรรกศาสตร์ วาทกรรม จริยศาสตร์ ฯลฯ ผลงานที่โดดเด่นของเขาคือหนังสือชื่อ การเมือง (Politics) ซึ่งเป็นการวิจัยรูปแบบการปกครองของนครรัฐต่างๆ ถึง 150 แห่ง -
336 BCE
พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช
ต่อมาเมื่อพระเจ้าอะเล็กซานเดอร์มหาราช (Alexander the Great, ปี 336-323 ก่อนคริสต์ศักราช) โอรสของพระ เจ้าฟิลิปได้ปกครองจักรวรรดิมาซิโดเนีย พระองศ์ได้ขยายอาณาจักรออกไปอย่างกว้างขวางจนถึงเขตลุ่มแม่น้ำสินธุและได้ครอบ ครองแหล่งอารยธรรมต่างๆ ของโลก ได้แก่ อียิปต์ เมโสโปเตเมีย และเปอร์เซีย จึงมีการรับความเจริญจากแหล่งต่างๆ เหล่านั้นมา ผสมผสานกับอารยธรรมกรีก เรียกว่า อารยธรรมเฮลเลนิสติกตามชื่อสมัยเฮลเลนิสติก (Hellenistic) ซึ่งเริ่มตั้งแต่สมัยของพระเจ้า อะเล็กซานเดอร์มหาราช -
332 BCE
ราชวงศ์ปโตเลมี (อียิปต์)
ราชวงศ์ปโตเลมี (Ptolemaic Dynasty 332-30 ปีก่อน ค.ศ.)
1
การเข้ายึดครองอียิปต์ภายใต้การนำของพระเจ้าอ เล็กซานเดอร์มหาราช (Alexander the Great) เป็น จุดเริ่มต้นของการก่อตั้งราชวงศ์ปโตเลมี (Ptolemy) ราชวงศ์เชื้อสายกรีกที่เข้ามาปกครอง อียิปต์ ราชินีที่มีชื่อเสียงของอียิปต์อย่างพระนาง คลีโอพัตรา (Cleopatra) ก็มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลานี้ -
320 BCE
สมัยจักรวรรดิคุปตะ(อินเดีย)
สมัยจักรวรรดิคุปตะ ( Gupta ) ประมาณ ค.ศ.320-550 พระเจ้าจันทรคุปต์ที่ 1 ต้นราชวงศ์คุปตะได้ทรงรวบรวมอินเดียให้เป็นจักรวรรดิอีกครั้งหนึ่ง ได้ชื่อว่าเป็นยุคทองของอินเดีย มีความเจริญรุ่งเรืองในทุก ๆ ด้าน ทั้งด้านศิลปวัฒนธรรม การเมือง การปกครอง ปรัชญาและศาสนา ตลอดจนการค้าขายกับต่างประเทศ -
300 BCE
สมัยพุทธกาล (อินเดีย)
สมัยพุทธกาล หรือสมัยก่อนราชวงศ์เมารยะ ( Maurya ) ประมาณ 600-300 ปีก่อนคริสต์ศักราช ) เป็นช่วงที่อินเดียถือกำเนิดศาสนาที่สำคัญ 2 ศาสนา คือ ศาสนาพุทธและศาสนาเชน พระเจ้าจันทรคุปต์ปฐมกษัตริย์ราชวงศ์เมารยะได้รวบรวมแว่นแคว้นในดินแดนชมพู ทวีปให้เป็นปึกแผ่น สมัยราชวงศ์เมารยะ พระพุทธศาสนาได้รับการอุปถัมภ์ให้เจริญรุ่งเรือง โดยเฉพาะในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช ( Asoka ) ได้ เผยแพร่พระพุทธศาสนาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเผยแพร่เข้าสู่แผ่นดินไทยในยุคสมัยที่ยังเป็นอาณาจักรทวารวดี -
280 BCE
จิ๋นซีฮ่องเต้(จีน)
จักรพรรดิพระองค์แรกแห่งจักรวรรดิจี[ทรงก่อตั้งราชวงศ์ฉิน และไม่ทรงใช้ตำแหน่ง หวัง เหมือนพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์ชางและราชวงศ์โจวก่อนหน้านี้ แต่ทรงใช้ตำแหน่ง หฺวังตี้ อันเป็นตำแหน่งที่พระมหากษัตริย์จีนทรงใช้สืบ ๆ กันมาอีกสองพันปีเป็นจิ๋นซีฮ่องเต้” ผู้เป็นจักรพรรดิองค์แรกของแผ่นดินจีนนั้น ท่านได้รับการยกย่องให้เป็น 1 ใน 10 ยอดฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่ตลอดกาลแห่งดินแดน -
264 BCE
สงครามพูวนิก (โรมัน)
สงครามพูวนิก (โรมัน)
โรมันได้ทำ สงครามพูนิก (Punic War) กับคาร์เทจ (Carthage) ถึง 3 ครั้ง คาร์เทจเป็นนครริมฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียนทางตอนเหนือของทวีป แอฟริกาในเขตประเทศตูนิเชียปัจจุบัน ในอดีตเป็นอาณานิคมที่ชาวฟินิเซียนสร้างขึ้นเพื่อเป็นศูนย์กลางการค้าในเขตทะเล เมดิเตอร์เรเนียน ต่อมาได้เจริญเติบโตและมั่งคั่งพร้อมทั้งมีอาณานิคมของตนหลายแห่ง -
202 BCE
ราชวงศ์ฮั่น (จีน)
ราชวงศ์ฮั่น (จีน)
ราชวงศ์ฮั่นสถาปนาโดยหลิวปังหรือจักรพรรดิฮั่นไท่จู่ ซึ่งถือเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่องค์ที่ 2 ของชนชาติจีนที่สามารถรวมประเทศจีนเป็นปึกแผ่นอีกครั้งหนึ่ง ราชวงศ์ฮั่นแบ่งเป็น 2 ช่วง ราชวงศ์ฮั่นตอนต้นมีเมืองหลวงตั้งอยู่ที่นครฉางอันจึงได้รับการขนานนามว่าฮั่นตะวันตก -
200 BCE
สมัยราชวงศ์กุษาณะ(อินเดีย)
สมัยราชวงศ์กุษาณะ ( ประมาณ 200 ปีก่อนคริสต์ศักราช – ค.ศ.320 ) พวกกุษาณะ (Kushana ) เป็น ชนต่างชาติที่เข้ามารุกรานและตั้งอาณาจักรปกครองอินเดียทางตอนเหนือ กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ คือ พระเจ้ากนิษกะ รัชสมัยของพระองค์อินเดียมีความเจริญรุ่งเรืองทางด้านศิลปวิทยาการแขนงต่าง ๆ โดยเฉพาะด้านการแพทย์ นอก จากนั้น ยังทรงอุปถัมภ์พระพุทธศาสนา นิกายมหายาน ให้เจริญรุ่งเรือง โดยจัดส่งสมณทูตไปเผยแพร่พระศาสนายังจีนและทิเบต มีการสร้างพระพุทธรูปที่มีศิลปะงดงาม และสร้างเจดีย์ใหญ่ที่เมืองเปชะวาร์ -
54
เนโร(โรมัน)
เนโร (โรมัน)
พระราชนัดดา(หลานพี่ชาย), พระราชโอรสเลี้ยง, พระชามาดาและพระราชโอรสบุญธรรมในจักรพรรดิคลอดิอุส ทั้งเป็นพระราชภาคิไนย(ลูกน้องสาว)ในจักรพรรดิกาลิกุลา พระราชปนัดดา(เหลนน้องชาย)ในจักรพรรดิทิเบริอุส พระราชนัดดาในเยอร์มานิคัส รวมทั้งเป็นพระราชปทินัดดา(ลื่อ)ในจักรพรรดิออกุสตุส -
221
ราชวงศ์ฉินหรือจิ๋น (จีน)
ราชวงศ์ฉินหรือจิ๋น (221-206 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
- ราชวงศ์แรกของยุคจักรวรรดิจีน
- จิ๋นซีฮ่องเต้ ปฐมจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิจีน ทรงสามารถรวบรวมการปกครองแผ่นดินของจีนให้เป็นหนึ่งเดียวได้เป็นครั้งแรก
- ก่อสร้างกำแพงเมืองจีน เพื่อต่อต้านผู้รุกรานทางตอนเหนือ
- เริ่มการใช้เหรียญกษาปณ์ มาตราชั่ง ตวง วัด -
221
ราชวงศ์ฉิน(จีน)
ราชวงศ์ฉินหรือจิ๋น (221-206 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
- ราชวงศ์แรกของยุคจักรวรรดิจีน
- จิ๋นซีฮ่องเต้ ปฐมจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิจีน ทรงสามารถรวบรวมการปกครองแผ่นดินของจีนให้เป็นหนึ่งเดียวได้เป็นครั้งแรก
- ก่อสร้างกำแพงเมืองจีน เพื่อต่อต้านผู้รุกรานทางตอนเหนือ
- เริ่มการใช้เหรียญกษาปณ์ มาตราชั่ง ตวง วัด -
266
ราชวงศ์จิ๋น (จีน)
เป็นหนึ่งในราชวงศ์ที่ปกครองแผ่นดินจีน ซึ่งดำรงอยู่ตั้งแต่ ค.ศ. 266 ถึง ค.ศ. 420 ถูกก่อตั้งสถาปนาโดยซือหม่าหยานหรือสุมาเอี๋ยน (เมื่อขึ้นครองราชย์ มีพระนามว่า พระเจ้าจิ้นอู่ตี้) บุตรชายคนโตของซือหม่าเจาหรือสุมาเจียว ผู้ซึ่งเคยได้รับการสถาปนาตั้งตนเป็นจิ้นอ๋องมาก่อน ราชวงศ์จิ้นมีมาก่อนยุคสมัยสามก๊ก และถูกรับช่วงต่อโดยสิบหกอาณาจักรในแผ่นดินจีนตอนเหนือ และราชวงศ์หลิวซ่งในแผ่นดินจีนตอนใต้ -
306
คอนสแตนตินที่1 มหาราช (โรมัน)
คอนสแตนตินที่1 มหาราช (โรมัน)
พระราชโอรสในจักรพรรดิคอนสแตนติอัส คลอรัส, ได้รับการสถาปนาโดยกองทัพของพระราชบิดา จักรพรรดิกาเรลิอัสยอมรับเป็นซีซาร์ตะวันตกในค.ศ. 306 ได้รับการแต่งตั้งเป็นออกุสตุส (ตะวันตก) ในค.ศ. 307 โดนแม็กซิเมียนหลัง การสวรรคตของเซเวอรัสที่ 2; ปฏิเสธการเนรเทศซีซาร์ในค.ศ. 309 -
308
ลินิซีอุสที่1(โรมัน)
พระชามาดาในจักรพรรดิคอนสแตนติอัส คลอรัส, ได้รับการสถาปนาเป็นออกุสตุสตะวันตกโดยจักรพรรดิกาเลริอัส ค.ศ. 308 , เป็นปฏิปักษ์กับมาเซนทิอุส; เป็นออกุสตุสตะวันออก ค.ศ. 311 หลังการสวรรคตของจักรพรรดิกาเลริอัส (ร่วมกับ แม็กซิมินัสที่ 2); ชนะแม็กซิมินัสในสงครามกลางเมืองเพื่อเป็นจักรพรรดิตะวันออกลำพัง ในค.ศ. 313; สถาปนา วาเลริอุส วาเลนส์ ค.ศ. 317, และ มาร์ติเนียน ในค.ศ. 324 ในฐานะออกุสตุสตะวันตก, เป็นปฏิปักษ์กับคอนสแตนติน -
367
กราเทียน(โรมัน)
พระราชโอรสในจักรพรรดิวาเลนติเนียนที่ 1, สถาปนาพระองค์เป็นจักรพรรดิ'น้อย' ในค.ศ. 367, และกลายเป็นจักรพรรดิ 'อาวุโส' (ฝั่งตะวันตก) หลังพระราชบิดาสวรรคต -
518
ราชวงศ์สุย (จีน)
ราชวงศ์สุย (จีน)
จักรพรรดิสุยเหวิน ดำเนินนโยบายอย่างแยบยล โดยการหล่อหลอมเอาวัฒนธรรมแต่ละแคว้นเข้าด้วยกัน เพื่อผสมผสานให้แต่ละแคว้นมีความเป็นปึกแผ่น โดยมีการผสมผสานหลักการของศาสนาพุทธที่หยางเจียนนับถือ เข้ากับลัทธิขงจื๊อและลัทธิเต๋า แล้วนำมาพัฒนาเป็นการสร้างความมั่นคงให้แก่กฎหมายของราชวงศ์ โดยแม้ต่อมา ราชวงศ์ถังจะสถาปนาขึ้น ก็ยังรับเอาวัฒนธรรมการหล่อหลอมคำสอนศาสนามาใช้ -
618
ราชวงศ์ถัง (จีน)(ชุดในสมัยนั้น)
ราชวงศ์ถัง (จีน)
เป็นราชวงศ์ของจีนที่ปกครองตั้งแต่ ค.ศ. 618 ถึง ค.ศ. 907 โดยในช่วงสั้น ๆ ระหว่าง ค.ศ. 690 ถึง ค.ศ. 705 ราชวงศ์อู่โจวได้เข้ามาแทนที่การปกครองของราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ถังสืบเนื่องต่อจากราชวงศ์สุยและสิ้นสุดลงเป็นยุคห้าราชวงศ์และสิบอาณาจักร นักประวัติศาสตร์มักมองว่าราชวงศ์ถังเป็นจุดสูงสุดของอารยธรรมจีน และเป็นยุคทองของวัฒนธรรมสากล[7] ดินแดนของราชวงศ์ถังที่ได้มาจากการต่อสู้ทางทหารในช่วงต้น เทียบได้กับดินแดนของราชวงศ์ฮั่น -
960
ราชวงศ์ซ่ง (จีน)
ราชวงศ์ซ่ง (จีน)
เป็นราชวงศ์ของจีนที่ปกครองระหว่างปี 960 ถึง 1279 ราชวงศ์นี้ก่อตั้งโดยจักรพรรดิซ่งไท่จู่ ผู้ซึ่งแย่งชิงบัลลังก์จากราชวงศ์โจวยุคหลังและไปพิชิตส่วนที่เหลือของสิบอาณาจักร สิ้นสุดยุคห้าวงศ์สิบรัฐ ราชวงศ์ซ่งมักขัดแย้งกับราชวงศ์เหลียว ราชวงศ์เซี่ยตะวันตก และราชวงศ์จินทางตอนเหนือของจีน -
1206
สมัยสุลตานเดลฮี(อินเดีย)
สมัยสุลตานเดลฮี
สมัยสุลต่านแห่งเดลฮี หรืออาณาจักรเดลฮี ( ค.ศ. 1206-1526 ) เป็นยุคที่พวกมุสลิมเข้ามาปกครองอินเดีย มีสุลต่านเป็นผู้ปกครองที่เมืองเดลฮี -
1276
ราชวงศ์หยวน(จีน)
ชาวมองโกลได้เข้ายึดครองภาคเหนือของจีนเป็นเวลากว่าทศวรรษ ได้มีความพยายามเปลี่ยนเป็นจีน ตั้งแต่สมัย มองเกอ ข่าน พระเชษฐาของกุบไลข่าน แต่ไม่สำเร็จ จนกระทั่งในสมัยของกุบไลข่าน ในปี ค.ศ. 1271 เมื่อมองโกลโค่นราชวงศ์ซ่งลงได้สำเร็จและยึดครองดินแดนจีนได้ทั้งหมด กุบไลข่านได้ประกาศตั้งราชวงศ์แบบจีนขึ้นอย่างเป็นทางการ[1] มีการตั้งกรุงปักกิ่งเป็นเมืองหลวง (สมัยนั้นชื่อว่า เมืองต้าตู) ทรงตั้งความหวังจะเป็นกษัตริย์ที่ดี จึงปกครองอย่างสุขุมรอบคอบ เอาใจใส่ประชาชน -
1526
สมัยจักรวรรดิโมกุล(อินเดีย)
ประมาณ ค.ศ. 1526 – 1858 พระเจ้าบาบูร์ ผู้ก่อตั้งราชวงศ์โมกุลได้รวบรวมอินเดียให้เป็นปึกแผ่นอีกครั้งหนึ่ง ได้ชื่อว่าเป็นจักรวรรดิอิสลามและเป็นราชวงศ์สุดท้ายของอินเดีย โดยอินเดียตกเป็นอาณานิคมของอังกฤษในปี ค.ศ. 1858
กษัตริย์ราชวงศ์โมกุลที่ยิ่งใหญ่ คือ พระเจ้าอักบาร์มหาราช ( Akbar ) ทรงทะนุบำรุงอินเดียให้มีความเจริญรุ่งเรืองในทุก ๆ ด้าน และในสมัยของชาห์ เจฮัน ทรงสร้าง “ทัชมาฮัล” ซึ่งเป็นอนุสรณ์แห่งความรัก เป็นงานสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานศิลปะอินเดียและเปอร์เซียที่มีความงดงามยิ่ง
Period: 1526 to 1858 -
สร้างทัชมาฮาล(อารยธรรมอินเดีย)
สร้างทัชมาฮาล(อารยธรรมอินเดีย)
ในปี ค.ศ. 1632
กษัตริย์ราชวงศ์โมกุลที่ยิ่งใหญ่ คือ พระเจ้าอักบาร์มหาราช ( Akbar ) ทรงทะนุบำรุงอินเดียให้มีความเจริญรุ่งเรืองในทุก ๆ ด้าน และในสมัยของชาห์ เจฮัน ทรงสร้าง “ทัชมาฮัล” ซึ่งเป็นอนุสรณ์แห่งความรัก เป็นงานสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานศิลปะอินเดียและเปอร์เซียที่มีความงดงามยิ่ง -
ราชวงศ์ชิง(จีน)
ราชวงศ์ชิงไม่ได้ก่อตั้งโดยชาวฮั่นซึ่งเป็นชนส่วนใหญ่ของประเทศจีน แต่เป็นชาวแมนจูซึ่งอาศัยอยู่ในเขตแมนจูเรีย ทางตะวันออกเฉียงเหนือของสาธารณรัฐประชาชนจีนในปัจจุบัน ในสมัยนั้น ชาวแมนจูเป็นเพียงชนกลุ่มน้อยเร่ร่อนทางตะวันออกเฉียงเหนือของจีน ซึ่งยังไม่มีคนรู้จักมากนั้น ในช่วงที่ราชวงศ์หมิงของชาวจีนฮั่นอยู่ในสภาพอ่อนแอ เกิดจลาจลและการเมืองไร้เสถียรภาพ -
สมัยกลางและสมัยใหม่ในอารยธรรมอินเดีย
สมัยกลางและสมัยใหม่ในอารยธรรมอินเดีย
ประวัติศาสตร์สมัยกลาง เริ่มตั้งแต่เมื่อราชวงศ์คุปะสิ้นสุดลง ประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 6 จนถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 เมื่อกษัตริย์มุสลิมสถาปนาราชวงศ์โมกุล ( Mughul ) และเข้าปกครองอินเดีย (3) ประวัติศาสตร์สมัยใหม่ เริ่มตั้งแต่ต้นราชวงศ์โมกุล ในราวคริสต์ศตวรรษที่ 16 จนถึงการได้รับเอกราชจากอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1947