Η Εποχή του Χαλκού (3000-1100 π.Χ.)

Η εποχή του Χαλκού

Period: 3300 BCE to 1200 BCE

Η αρχή της εποχής του χαλκού στην Εγγύς Ανατολή υπολογίζεται γύρω στο 3.300 π. Χ. με την αυξανόμενη χρήση του χαλκού και την ανάπτυξη σύνθετων αστικών πολιτισμών στα κύρια πολιτισμικά κέντρα της περιοχής, Αίγυπτο και Μεσοποταμία.

Ο κυκλαδίτικος πολιτισμός

Period: 3200 BCE to 1100 BCE

Ένας από τους παλαιότερους πολιτισμούς της Ευρώπης αναπτύχθηκε στις Κυκλάδες κατά την 3η και 2η χιλιετία π.Χ., δηλαδή στην Εποχή του Χαλκού. Σε αυτό συνέβαλε το ήπιο κλίμα τους και κυρίως η ιδιαίτερα προνομιακή γεωγραφική τους θέση. Ουσιαστικά, τα νησιά των Κυκλάδων αποτελούν ένα είδος φυσικής γέφυρας ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ασία, την Ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη.

Μινωικός Πολιτισμός

Period: 3000 BCE to 1450 BCE

Ο μινωικός πολιτισμός ήταν πολιτισμός της Εποχής του Χαλκού στην Κρήτη και σε άλλα νησιά του Αιγαίου, ο οποίος άνθισε από το 3000 π.Χ. έως 1450 π.Χ. Μετά από μια μακρά περίοδο παρακμής έληξε τελικά περίπου το 1100 π.Χ. Αντιπροσωπεύει τον πρώτο προηγμένο πολιτισμό της Ευρώπης, ο οποίος άφησε πίσω του μεγάλα οικοδομικά συγκροτήματα, εργαλεία, έργα τέχνης, συστήματα γραφής και ενα εκτεταμένο εμπορικό δίκτυο.

Γραμμική γραφή Α

1700 BCE

Η Γραμμική Α είναι μία από τις γραφές που χρησιμοποιούσαν οι Μινωίτες από το 1700- 1400 π.Χ. και ονομάστηκε έτσι επειδή χρησιμοποιούσαν γραμμές, σύμβολα και σχήματα για να γράψουν με αυτήν τη γραφή. Η γραφή ήταν συλλαβική, δηλαδή κάθε σημείο αντιστοιχούσε σε μία συλλαβή, και υπήρξε το πρότυπο για την ανάπτυξη της μυκηναϊκής γραφής. Η Γραμμική Α ήταν πολύ πιο απλή από την ιερογλυφική, που προυπηρχε ως τότε. Η γραφή όμως αυτή δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί έως και σήμερα.

Μυκηναϊκός Πολιτισμός

Period: 1700 BCE to 1100 BCE

Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός αφορά τον πολιτισμό της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, που αναπτύχθηκε το 1700–1100 π.Χ κυρίως στην κεντρική, νότια ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα. Το επίθετο «μυκηναϊκός» προέρχεται από την πρώτη αρχαιολογική θέση στην οποία εντοπίστηκε, τις Μυκήνες της Αργολίδας, που αποτελούν και ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του. Κατά την περίοδο της ακμής του, εξαπλώθηκε στην Κρήτη, τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, την Κύπρο, και την υπόλοιπη Ανατολική Μεσόγειο.

Γραμμική Γραφή Β

1400 BCE

Η Γραμμική Β ήταν συλλαβικό αλφάβητο που αποτέλεσε την πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας. Προέρχεται από την προγενέστερη Γραμμική Α και χρησιμοποιήθηκε κατά τη Μυκηναϊκή Περίοδο, από τον 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ., κυρίως για την τήρηση λογιστικών αρχείων στα ανάκτορα. Ανακαλύφθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Κνωσό από τον Άρθουρ Έβανς, που την ονόμασε έτσι επειδή χρησιμοποιούσε γραμμικούς χαρακτήρες.