Η Προϊστορία

Η εποχή του Λίθου

Period: 271,000 BCE to 2000 BCE

Ως Εποχή του Λίθου ή Λίθινη Εποχή ορίζεται η περίοδος πριν από την εποχή του χαλκού, κατά τη διάρκεια της οποίας ο άνθρωπος χρησιμοποίησε λίθινα τέχνεργα και εκτείνεται σε μια μεγάλη περίοδο που ξεκίνησε πριν από 2,6 εκατομμύρια χρόνια [1] και τελείωσε μεταξύ του 8700 π.Χ.[2] και 2000 π.Χ. με την εμφάνιση της μεταλλοτεχνίας[3]. Διαιρείται στην Παλαιολιθική περίοδο (2,5εκ π.Χ. - 10.000 π.Χ.), στην Μεσολιθική περίοδο και στην Νεολιθική περίοδο

Παλαιολιθική Εποχή

Period: 270,000 BCE to 10,000 BCE

Χαρακτηριστικά εποχης:
• Το γένος Χόμο εμφανίζεται ως σαρκοβόρο πτωματοφάγο είδος
• Ίχνη πρώιμων εργαλείων
• Εμφάνιση των κυνηγών-συλλεκτών
• Έλεγχος της φωτιάς από τους προγόνους του ανθρώπου
• Εμφάνιση των Νεάντερταλ εξιλιξη του Χομο Σαπιενς σε Χομο Σάππιενς Σαπιενς
• Χρήση βασικού ρουχισμού
• Ανάπτυξη βασικής γλώσσας
• Δημιουργία ανθωρπινων οικισμών

Ικανός Άνθρωπος (Homo habilis)

269,999 BCE

Homo habilis (《Ο επιδέξιος/ικανός ανθρωπος》στα Λατινικά) ονομάζεται το είδος του γένους Homo, που έζησε περίπου 2,3 με 1,4 εκατομμύρια χρόνια πριν, στην αρχή της Πλειστόκαινου εποχής.

Όρθιος άνθρωπος (Homo erectus)

260,000 BCE

Ο Homo erectus (《Ο όρθιος ανθρωπος》στα Λατινικά) είναι ένα εκλιπών είδος του γένους Homo. Έζησε στην Αφρική και εξαπλώθηκε μέχρι την Κίνα και την Ιάβα από το τέλος της Πλειόκαινου εποχής, μέχρι την ύστερη Πλειστόκαινο εποχή 1,8 με 1,3 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Σοφός Άνθωρπος (Homo sapiens)

250,000 BCE

Ο Homo Sapiens (δηλαδή ο έξυπνος άνθρωπος) πιστεύεται ότι εμφανίστηκε στην Αφρική πριν από περίπου 300.000 χρόνια, αν κι ορισμένοι υποστήριξαν ότι αυτός ο τρόπος ζωής άλλαξε ελάχιστα από τον τρόπο ζωής των ανθρώπων της Μέσης Παλαιολιθικής Εποχής, μέχρι πριν από περίπου 50.000 χρόνια.

Homo sapiens sapiens

200,000 BCE

Ο Homo sapiens sapiens, στην ανθρωπολογία και παλαιοντολογία, είναι το υποείδος του Homo sapiens που αποτελείται από τα μόνα ζωντανά μέλη του γένους Homo, τους σύγχρονους ανθρώπους. Παραδοσιακά, αυτός ο χαρακτηρισμός υποείδους χρησιμοποιήθηκε από παλαιοντολόγους και ανθρωπολόγους για να διαχωρίσουν τα σύγχρονα ανθρώπινα όντα από τα πιο αρχαϊκά μέλη του Homo sapiens.

Μεσολιθική Περίοδος

Period: 10,000 BCE to 7000 BCE

Ως Μεσολιθική περίοδος ορίζεται εκείνη η μεταβατική περίοδος ανάμεσα στην Παλαιολιθική και τη Νεολιθική. Οι άνθρωποι της Μεσολιθικής είναι οργανωμένες ομάδες κυνηγών τροφοσυλλεκτών, οι οποίες εμφανίστηκαν περίπου το 10.000 π.Χ., όταν το κλίμα έγινε θερμότερο κατά την εκπνοή της τελευταίας Παγετώδους.

Νεολιθική Εποχή

Period: 7000 BCE to 3000 BCE

Ως νεολιθική περίοδος ορίζεται εκείνη η περίοδος της ανθρώπινης πολιτισμικής ανάπτυξης που ακολουθεί την Παλαιολιθική και τη Μεσολιθική περίοδο και είναι τμήμα της Ολόκαινου Εποχής. Η Νεολιθική περίοδος ξεκίνησε περίπου το 10.000 π.Χ. στη Δ. Ασία και το 5.500 π.Χ. στην κεντρική Ευρώπη, ενώ οι πρωιμότεροι οικισμοί στην Ελλάδα χρονολογούνται λίγο πριν από το 6.500 π.Χ.

Η εποχή του Χαλκού

Period: 3300 BCE to 1200 BCE

Η αρχή της εποχής του χαλκού στην Εγγύς Ανατολή υπολογίζεται γύρω στο 3.300 π. Χ. με την αυξανόμενη χρήση του χαλκού και την ανάπτυξη σύνθετων αστικών πολιτισμών στα κύρια πολιτισμικά κέντρα της περιοχής, Αίγυπτο και Μεσοποταμία.

Ο κυκλαδίτικος πολιτισμός

Period: 3200 BCE to 1100 BCE

Ένας από τους παλαιότερους πολιτισμούς της Ευρώπης αναπτύχθηκε στις Κυκλάδες κατά την 3η και 2η χιλιετία π.Χ., δηλαδή στην Εποχή του Χαλκού. Σε αυτό συνέβαλε το ήπιο κλίμα τους και κυρίως η ιδιαίτερα προνομιακή γεωγραφική τους θέση. Ουσιαστικά, τα νησιά των Κυκλάδων αποτελούν ένα είδος φυσικής γέφυρας ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ασία, την Ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη.

Μινωικός Πολιτισμός

Period: 3000 BCE to 1450 BCE

Ο μινωικός πολιτισμός ήταν πολιτισμός της Εποχής του Χαλκού στην Κρήτη και σε άλλα νησιά του Αιγαίου, ο οποίος άνθισε από το 3000 π.Χ. έως 1450 π.Χ. Μετά από μια μακρά περίοδο παρακμής έληξε τελικά περίπου το 1100 π.Χ. Αντιπροσωπεύει τον πρώτο προηγμένο πολιτισμό της Ευρώπης, ο οποίος άφησε πίσω του μεγάλα οικοδομικά συγκροτήματα, εργαλεία, έργα τέχνης, συστήματα γραφής και ενα εκτεταμένο εμπορικό δίκτυο.

Γραμμική γραφή Α

1700 BCE

Η Γραμμική Α είναι μία από τις γραφές που χρησιμοποιούσαν οι Μινωίτες από το 1700- 1400 π.Χ. και ονομάστηκε έτσι επειδή χρησιμοποιούσαν γραμμές, σύμβολα και σχήματα για να γράψουν με αυτήν τη γραφή. Η γραφή ήταν συλλαβική, δηλαδή κάθε σημείο αντιστοιχούσε σε μία συλλαβή, και υπήρξε το πρότυπο για την ανάπτυξη της μυκηναϊκής γραφής. Η Γραμμική Α ήταν πολύ πιο απλή από την ιερογλυφική, που προυπηρχε ως τότε. Η γραφή όμως αυτή δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί έως και σήμερα.

Μυκηναϊκός Πολιτισμός

Period: 1700 BCE to 1100 BCE

Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός αφορά τον πολιτισμό της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, που αναπτύχθηκε το 1700–1100 π.Χ κυρίως στην κεντρική, νότια ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα. Το επίθετο «μυκηναϊκός» προέρχεται από την πρώτη αρχαιολογική θέση στην οποία εντοπίστηκε, τις Μυκήνες της Αργολίδας, που αποτελούν και ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του. Κατά την περίοδο της ακμής του, εξαπλώθηκε στην Κρήτη, τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, την Κύπρο, και την υπόλοιπη Ανατολική Μεσόγειο.

Γραμμική Γραφή Β

1400 BCE

Η Γραμμική Β ήταν συλλαβικό αλφάβητο που αποτέλεσε την πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας. Προέρχεται από την προγενέστερη Γραμμική Α και χρησιμοποιήθηκε κατά τη Μυκηναϊκή Περίοδο, από τον 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ., κυρίως για την τήρηση λογιστικών αρχείων στα ανάκτορα. Ανακαλύφθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Κνωσό από τον Άρθουρ Έβανς, που την ονόμασε έτσι επειδή χρησιμοποιούσε γραμμικούς χαρακτήρες.