პერიოდულობის ცხრილის განვითარების ისტორია

ანტუან ლავუაზიე

Aug 5, 1789

იმ დროისთვის ცნობილი 33 ელემენტი დაყო მეტალებად და არამეტალებად.

იენს იაკობ ბერცელიუსი

Jul 8, 1828

გამოაქვეყნა 41 ელემენტისგან შექმდგარი ცხრილი, სადაც მიუთითა მათი ატომური მასები

შესავალი სქოლიო იოჰან ვოლფგანგ დებერნაიერი

Oct 12, 1829

დებერნაიერმა წარმოადგინა სამ-სამად დაჯგუფებული ელემენტები, ე. წ. „ტრიადები“. მასში გაერთიანებული იყო მსგავსი თვისებების მქონე ელემენტები.

ჯონ ნიულენდსი

Dec 10, 1864

იმ პერიოდისთვის ცნობილი 60-მდე ელემენტი განალაგა ატომური მასის ზრდის მიხედვით „ოქტავების წესის“ გათვალისწნიეთ. წესის მიხედვი მერვე ელმენტი იმეორებდა პირველის თვისებებს, მეცხრე – მეორისას და ა.შ.

ლოთარ მაიერი

Nov 12, 1869

1869 წელს მაიერმა 56 ელემენტი განალაგა არა მარტო ატომური მასის ზრდის მიხედვით, არამედ გაითვალისწინა მათი ატომური მოცულობებიც.

დიმიტრი მენდელევი

Dec 12, 1869

რუსი ქიმიკოსი, ქიმიურ ელემენტთა პერიოდული სისტემის პირველი ვერსიის ავტორი. ცხრილის გვიანდელ ავტორთაგან განსხვავებით მენდელეევმა წინასწარ განჭვრიტა იმ დროისთვის ჯერ კიდევ აღმოუჩენელ ელემენტთა მნიშვნელობები.

უილიამ რამზი

Oct 10, 1894

აღმოაჩინა კეილშობილი აირები. მან დაადგინა, რომ ჰაერი შედგებოდა გარდა ჟანგბადის, აზოტისა, ნახშირორჟანგის და წლისა, შედიოდნენ კეილშობილი აირები.