-
500 BCE
Αρχαιότητα
Η μουσική ήταν για τους αρχαίους Έλληνες μια από τις πιο αγαπητές τέχνες και πίστευαν ότι είχε θεϊκή προέλευση. Από τα αρχαιολογικά ευρήματα διαπιστώνεται πως ήταν βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Τους συντρόφευε αδιάκοπα από τη γέννηση έως το θάνατο, παίζοντας πρωτεύοντα ρόλο στην εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα. -
200
Ρώμη
Με την κατάκτηση του ελλαδικού χώρου από τους Ρωμαίους τα μουσικά πράγματα δεν αλλάζουν. Οι Ρωμαίοι διατηρούν τις βάσεις της ελληνικής μουσικής τόσο στη θεωρία όσο και στα όργανα. Επειδή όμως η Ρώμη ήταν η στρατιωτική υπερδύναμη της εποχής, η μουσική γίνεται πιο πομπώδης και επιβλητική και εξακολουθεί να έχει εξέχουσα θέση τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική ζωή. -
900
Βυζάντιο
Η ίδρυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και η επικράτηση του χριστιανισμού ανατρέπει τη μέχρι τότε μουσική πραγματικότητα. Η νέα θρησκεία δεν επιτρέπει τη μουσική υπόκρουση κατά τη λατρεία και έτσι η εκκλησιαστική μουσική γίνεται μόνο φωνητική. Η βυζαντινή μουσική βασίστηκε στη θεωρία της μουσικής των αρχαίων Ελλήνων. Με το πέρασμα των χρόνων η βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική αναδείχθηκε και εξελίχθηκε από σπουδαίους υμνωδούς, ενώ η εκμάθησή της γινόταν στις μονές.