Ravenna 2 472x800

Βυζάντιο και Δύση. Αγώνες για τη διατήρηση των ιταλικών κτήσεων

  • Period: 600 to 700

    7ος - 8ος αιώνας

    Το ελληνικό στοιχείο στη Σικελία και τη Ν. Ιταλία (Μεγάλη Ελλάς), ενισχύθηκε κατά τον 7ο και τον 8ο αι. με μετοικεσίες πληθυσμών από την Ελλάδα εξαιτίας των σλαβικών επιδρομών.
  • Period: 867 to 1057

    Δυναστεία των Μακεδόνων

    Η δυτική ή ιταλική πολιτική των Μακεδόνων αποσκοπούσε στη διατήρηση και την επέκταση των κτήσεών τους στην Ιταλία και στην απόκρουση των αραβικών επιθέσεων και της γερμανικής απειλής.
  • 900

    Αρχές του 10ου αιώνα

    Αρχές του 10ου αιώνα
    Στις αρχές του 10ου αι. οι Άραβες ολοκλήρωσαν την κατάκτηση της Σικελίας. Στο Βυζάντιο απέμεινε η Ν. Ιταλία. Σικελιώτες, που εγκατέλειψαν τις εστίες τους μπροστά στις αραβικές επιθέσεις, πύκνωσαν το ελληνικό στοιχείο της περιοχής.
    Η βυζαντινή Ν. Ιταλία περιλάμβανε τα θέματα Λογγοβαρδίας, Καλαβρίας και Λουκανίας και συνόρευε στο βορρά με κρατίδια που προσπαθούσαν να κρατήσουν την αυτονομία τους έναντι του Βυζαντίου και του Γερμανικού Κράτους.
  • 950

    Μέσα του 10ου αιώνα

    Μέσα του 10ου αιώνα
    Για την αντιμετώπιση των Αράβων ο Κωνσταντίνος Ζ' προσπάθησε να εξασφαλίσει συμμάχους στη Δύση και έτσι αντάλλαξε πρεσβείες με τους ηγέτες της. Ωστόσο νικήθηκε στρατιωτικά από τους Άραβες (μέσα 10ου αι.).
  • 951

    Όθων ο Α΄ βασιλιάς και της Ιταλίας

    Όθων ο Α΄ βασιλιάς και της Ιταλίας
    Η απειλή για τις βυζαντινές κτήσεις στην Ιταλία έγινε έντονη, όταν ο Γερμανός ηγεμόνας Όθων Α΄ ανακηρύχτηκε βασιλεύς Ιταλίας (951)
  • 962

    Στέψη του Όθωνα.

    Στέψη του Όθωνα.
    Ο Όθων ο Α΄στέφθηκε από τον πάπα στη Ρώμη αυτοκράτωρ Ρωμαίων (962).
  • Period: 963 to 969

    Η δυτική πολιτική του Νικηφόρου Φωκά

    Ο Νικηφόρος Φωκάς έναντι των Αράβων της Σικελίας και των Γερμανών ακολούθησε αμυντική τακτική, στηριζόμενος σε συμμαχίες με ιταλούς ηγεμόνες και στη βοήθεια του τοπικού πληθυσμού.
  • 968

    Επίσκεψη του επισκόπου Λιουτπράνδου στην Κωνσταντινούπολη

    Επίσκεψη του επισκόπου Λιουτπράνδου στην Κωνσταντινούπολη
    Μετά την ανταλλαγή πολλών πρεσβειών, ο πρεσβευτής του Όθωνα Λιουτπράνδος, επίσκοπος Κρεμώνας, ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη, για να προτείνει ειρήνη και γάμο του Γερμανού διαδόχου με μια βυζαντινή πριγκίπισσα, με προίκα τις βυζαντινές κτήσεις της Ν. Ιταλίας. Οι Νικηφόρος Φωκάς απέρριψε τις προτάσεις αυτές, επικαλούμενος τη γερμανική επιθετικότητα εναντίον των ιταλικών του κτήσεων, και επιφύλαξε πολλές ταπεινώσεις στον Λιουτπράνδο που επέστρεψε άπρακτος στη Δύση.
  • 972

    Γερμανική πολιτική του Ιωάννη Τζιμισκή

    Γερμανική πολιτική του Ιωάννη Τζιμισκή
    Ο Ιωάννης Τζιμισκής ακολούθησε μετριοπαθή πολιτική έναντι των Γερμανών. Το 972 η Θεοφανώ Σκλήραινα, ανεψιά του αυτοκράτορα, νυμφεύτηκε στη Ρώμη τον Όθωνα Β΄, διάδοχο του γερμανικού θρόνου.
  • Period: 973 to 983

    Βασιλεία του Όθωνος του Β΄

  • 975

    Η πολιτική του Ιωάννη Τζιμισκή στην Ιταλία

    Η πολιτική του Ιωάννη Τζιμισκή στην Ιταλία
    Ο Ιωάννης Τζιμισκής συνένωσε τα τρία ιταλικά θέματα και ίδρυσε το κατεπανάτο Ιταλίας. Ο κατεπάνω (δηλαδή ο διοικητής) της Ιταλίας έδρευε στο Μπάρι.
  • Period: 976 to 1025

    Ιταλικές πόλεις σύμμαχοι του Βασιλείου Β΄του Βουλγαροκτόνου

    Ο Βασίλειος Β΄ αντιμετώπισε αποτελεσματικά τις εξωτερικές απειλές με τη βοήθεια των Βενετών και των Πισατών. Στους Βενετούς παραχώρησε μάλιστα τα πρώτα εμπορικά προνόμια, τα οποία αργότερα διευρύνθηκαν από τους Κομνηνούς.
  • 982

    Συντριβή του Όθωνος του Β΄ στην Ιταλία

    Συντριβή του Όθωνος του Β΄ στην Ιταλία
    Ο Όθων Β΄ έδειξε αλαζονεία και διέσχισε τη Νότια Ιταλία που αποτελούσε βυζαντινό έδαφος, συντρίφτηκε όμως από τους Άραβες σε ναυμαχία που έγινε κοντά στον Κρότωνα, λιμάνι της Ν. Ιταλίας. Μετά το θάνατο του οι σχέσεις με το Βυζάντιο αποκαταστάθηκαν.
  • Period: 983 to 992

    Ειρηνικές σχέσεις με τη Γερμανία

    Η επιρροή του βυζαντινού πολιτισμού στη Γερμανία ήταν πολύ έντονη στα χρόνια που η Θεοφανώ επιτρόπευε τον ανήλικο γιο της.
  • 1050

    Ένας νέος κίνδυνος: οι Νορμανδοί

    Ένας νέος κίνδυνος: οι Νορμανδοί
    Στα μέσα του 11ου αι. εμφανίστηκε το πρόβλημα των Νορμανδών που είχαν κατακτήσει πολλά εδάφη στη Ν. Ιταλία και είχαν γίνει επικίνδυνοι για τις βυζαντινές κτήσεις.