Franse literatuurgeschiedenis

  • 476

    Begin Le Moyen âge

    Le Moyen Âge is een periode in de Europese geschiedenis die duurde van ongeveer de 5e tot de 15e eeuw na Christus. In deze tijd waren er veel kastelen en ridders, en mensen leefden vaak volgens een feodaal systeem. Ook begonnen steden belangrijker te worden. Het christendom was wijdverspreid en had veel invloed op de samenleving.
  • 1175

    L'amour courtis

    L'amour courtois" is een concept van hoffelijke liefde uit de middeleeuwen, waarbij ridders idealiseerden hoe ze zich tot dames moesten verhouden. Marie de France, een dichteres uit die tijd, stond bekend om haar werken waarin ze deze idealen van hoofse liefde belichtte. Ze schreef in 1175 verschillende liefdessprookjes in de vorm van korte verhalende gedichten, die gezongen werden met behulp van de harp.
  • 1200

    La satire sociale

    De middeleeuwers hielden erg van humoristische teksten waarin de machthebbers van hun tijd indirect worden bekritiseerd. Een specifieke vorm van satire is bijvoorbeeld met dieren. Le roman de Renart is een verzameling van verhalen uit de 12e en 13e eeuw. Deze verhalen zijn door verschillende auteurs genoteerd. Alle dieren hebben menselijke eigenschappen en zij symboliseren dan een bepaalde bevolkingsgroep. De sluwe vos Renart staat voor de gewoon volk dat hongerlijdt bijvoorbeeld.
  • 1431

    La poésie lyrique

    François Villon was een prominente figuur in de Franse poëzie tijdens de opkomst van de la poésie lyrique, een periode waarin lyrische poëzie floreerde. Zijn gedichten, die vaak het alledaagse leven en de emoties van de lagere klassen belichtten, sloten aan bij de kenmerken van deze lyrische stroming. Tegelijkertijd ontstond in de late middeleeuwen de prozaroman, een nieuw literair genre dat zich onderscheidde van de traditionele verhalende poëzie.
  • 1492

    Einde van Le moyen âge

  • 1494

    Begin renaissance

    De Franse Renaissance was een hele belangrijke tijd in Frankrijk tussen de 15e en 17e eeuw. Mensen begonnen toen weer interesse te krijgen in oude kunst, literatuur en wetenschap. Hierdoor kwamen er veel nieuwe ideeën en ontdekkingen. Kunstenaars en schrijvers zoals François Rabelais en Michel de Montaigne hebben veel bijgedragen aan de ontwikkeling van cultuur en kunst in die tijd. Het was echt een periode waarin veel gebeurde en waarin de Franse cultuur zich opnieuw ontwikkelde.
  • 1532

    Les romans satiriques de François Rabelais

    De romans van François Rabelais zijn grappig en kritisch en werden in de 16e eeuw geschreven. Ze gebruiken overdrijvingen en satire om maatschappelijke problemen aan te pakken. Met werken als "Gargantua" en "Pantagruel" bood Rabelais een kijkje in de cultuur van de Renaissance.
  • 1547

    Les poètes de la Pléiade

    Les poètes de la Pléiade was een groep Franse dichters in de 16e eeuw, waaronder Pierre de Ronsard en Joachim du Bellay. Ze wilden de Franse taal en literatuur verrijken door klassieke invloeden te combineren met moderne creativiteit. Pierre de Ronsard was een beroemde Franse dichter uit de 16e eeuw. Ronsard werd vooral bekend door zijn sonnetten. Zijn gedichten waren erg belangrijk voor de ontwikkeling van de Franse literatuur.
  • 1572

    Les essais de Michel de Montaigne

    Les Essais van Michel de Montaigne zijn een verzameling essays geschreven tussen 1572 en 1592. Montaigne verkent hierin filosofie, religie, vriendschap en zelfkennis door zijn persoonlijke ervaringen en twijfels te delen. Zijn directe en eerlijke stijl maakt de essays toegankelijk en ze worden nog steeds gezien als belangrijke werken in de Franse literatuur.
  • Einde renaissance

  • Begin Le Classicisme

    Le classicisme was een belangrijke literaire stroming in Frankrijk die ongeveer duurde van het midden van de 17e eeuw tot het begin van de 18e eeuw. Deze periode, ook wel de Grand Siècle genoemd, valt samen met de heerschappij van Lodewijk XIV. Het classicisme legde de nadruk op orde, harmonie en duidelijkheid in de literatuur en kunst.
  • Les fables

    Les fables zijn korte verhalen die vaak dieren als personages gebruiken om menselijke eigenschappen en deugden te belichten. Jean de La Fontaine schreef zijn beroemde fabels in de 17e eeuw, waarbij hij thema's als hebzucht, ijdelheid en wijsheid behandelde.
  • La comédie

    La comédie was een populaire vorm van theater tijdens het classicisme in Frankrijk. Een van de beroemdste schrijvers van komedies uit die tijd is Molière. Hij schreef stukken die humor gebruikten om de zwakheden en gebreken van mensen te laten zien. Bekende werken van Molière zijn Tartuffe, Le Misanthrope, en L'Avare.
  • Begin Le siècle des Lumières

    Het 'Le siècle des Lumières', ook bekend als de Verlichting, was een periode in de 18e eeuw in Frankrijk. Het draaide om het bevorderen van rede, wetenschap, en vrijheid van denken. Schrijvers en filosofen zoals Voltaire en Rousseau speelden een grote rol, waarbij ze kritiek uitten op het absolutisme en pleitten voor gelijkheid en vrijheid.
  • Eind Le classicisme

  • Montesquieu et le roman épistolaire

    Le roman épistolaire was een literair genre dat populair werd tijdens de Verlichting, vooral in de 18e eeuw. Dit genre bestond uit romans die waren geschreven in de vorm van brieven tussen verschillende personages. Het gaf auteurs de mogelijkheid om complexe verhalen te vertellen en diepgaande ideeën te verkennen, terwijl ze ook sociale en politieke kwesties konden aansnijden.
  • Rousseau et le mythe du bon sauvage

    In de 18e eeuw, tijdens de Verlichting, presenteerde Jean-Jacques Rousseau het idee van de "nobele wilde". Hij deelde deze gedachte in zijn werk "Discours sur l'origine et les fondements de l'inégalité parmi les hommes" uit 1755. Rousseau stelde dat de mens in zijn natuurlijke staat, buiten de invloed van beschaving en maatschappij, intrinsiek moreel en puur was.
  • Eind le siècle des Lumières

  • Begin Le Romantisme

    Het romantisme begon aan het einde van de 18e eeuw en duurde tot ongeveer het midden van de 19e eeuw. Deze periode kenmerkte zich door een nadruk op emotie, verbeelding en individuele expressie in de kunst en literatuur. De romantische schrijvers en dichters wilden vaak breken met traditionele regels en normen, en ze richtten zich op thema's als natuur, liefde en het bovennatuurlijke.
  • Spleen et idéal

    Spleen et Idéal is een term die wordt gebruikt om de dubbelheid van emoties en stemmingen in het werk van Charles Baudelaire te beschrijven. "Spleen" vertegenwoordigt een gevoel van droefheid, verveling en vervreemding, terwijl Idéal staat voor verlangen naar schoonheid, verhevenheid en onbereikbare idealen.
  • begin le réalisme

    Le réalisme is een literaire stroming die opkwam in de 19e eeuw en zich richtte op het nauwkeurig en objectief beschrijven van het dagelijkse leven en de samenleving. Het benadrukte de observatie van de werkelijkheid en het weergeven ervan zonder romantische idealisering. Stendhal, een pseudoniem voor Henri-Marie Beyle, was een Franse schrijver die leefde in de 19e eeuw. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste auteurs van het realisme.
  • Le roman social

    In de 19e eeuw ontstond het genre roman social, gericht op sociale kwesties. Victor Hugo, een toonaangevende figuur uit die tijd, schreef bekende romans zoals Les Misérables. Deze werken belichten sociale onrechtvaardigheid en menselijk lijden, waardoor lezers reflecteren op de maatschappelijke problemen van die periode.
  • Einde Le romantisme

  • begin le naturalisme

    Naturalisme is een literaire stroming uit de 19e eeuw die nadruk legt op objectiviteit, observatie en determinisme. Les frères Goncourt, Edmond en Jules de Goncourt, waren invloedrijke Franse schrijvers en kunstcritici, bekend om hun naturalistische romans, vooral "Germinie Lacerteux".
  • eind le réalisme

  • eind le Naturalisme

  • Le symbolisme

    Le Symbolisme was een literaire beweging die zich in de late 19e eeuw ontwikkelde en de nadruk legde op symboliek, suggestie en verbeelding. Les Poètes Maudits, zoals Rimbaud en Verlaine, waren avant-garde dichters die bekend stonden om hun rebelse en onconventionele levensstijl, en werden later erkend als symbolistische iconen. Hun werk belichaamde vaak persoonlijk lijden en spirituele zoektochten.
  • Le surréalisme

    Le Surréalisme was een artistieke en literaire beweging die ontstond in de jaren 1920, geleid door André Breton. Het benadrukte het vrije spel van het denken en de verbeelding, en zocht naar een hogere realiteit door het onderbewuste te verkennen. Le Cadavre Exquis was een surrealistisch spel waarbij meerdere auteurs samenwerkten om een verhaal of tekening te maken zonder van elkaars bijdragen op de hoogte te zijn.
  • l'existentialisme

    Het existentialisme is een filosofische stroming die vooral na de WW2 populair was. Het existentialisme is een filosofische denkwijze die populair was in de eerste helft van de 20e eeuw, vooral na de Tweede Wereldoorlog. Het draait om ideeën over individuele vrijheid, verantwoordelijkheid en de betekenis van het leven. Jacques Prévert, een Franse dichter en scenarioschrijver, gebruikte existentialistische thema's in zijn werk, waarin hij vaak de absurditeit van het menselijk bestaan belichtte.
  • Begin l'Après-Guerre

    L'après-guerre verwijst naar de periode na de Tweede Wereldoorlog, die duurde van ongeveer 1945 tot het midden van de jaren 1950. Deze periode werd gekenmerkt door wederopbouw, economische heropleving en culturele veranderingen. In Frankrijk bracht l'après-guerre een golf van vernieuwing in de literatuur, kunst en maatschappij, waarbij nieuwe stromingen zoals het existentialisme en het nouveau roman opkwamen. Het was een tijd van reflectie en herdefiniëring van waarden na de oorlog.
  • Eind le'Après-Guerre

  • L'extrême contemporain

    L'extrême contemporain verwijst naar de hedendaagse periode in de literatuur, kunst en cultuur. Het omvat de meest recente ontwikkelingen en creaties, vaak gekenmerkt door diversiteit, experimenten en vernieuwingen. In deze tijd zien we veel verschillende stijlen, genres en media, zoals digitale kunst, performancekunst en multimediale literatuur. Het reflecteert de snel veranderende wereld en de diverse perspectieven van moderne samenlevingen.
  • L'autofiction

    L'autofiction is een literair genre waarin schrijvers autobiografische elementen vermengen met fictie. Ze gebruiken hun eigen leven als inspiratie voor verhalen, maar spelen met de grenzen tussen feit en fictie. Michel Houellebecq is een bekende Franse schrijver die autofictie gebruikt in zijn romans, zoals "Extension du domaine de la lutte" en "La Carte et le Territoire".
  • La multiculturalité

    La multiculturalité verwijst naar de samenleving waarin verschillende culturen naast elkaar bestaan en met elkaar interageren. Fouad Laroui, een Marokkaans-Franse schrijver, behandelt vaak thema's van multiculturalisme in zijn werken, waarbij hij de complexiteit en uitdagingen van interculturele ontmoetingen verkent.