-
ΤΖΟΝ ΛΟΚ
Ο Τζόν Λοκ (1632 –1704) ήταν Άγγλος φιλόσοφος και ιατρός, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πλέον σημαίνοντες στοχαστές του Διαφωτισμού και είναι ευρύτερα γνωστός ως ο Πατέρας του Κλασικού Φιλελευθερισμού. Ο Λοκ διατύπωσε την αρχή του κοινωνικού συμβολαίου, ότι δηλαδή οι κυβερνήσεις συγκροτούνται βάσει συμφωνίας με το λαό. Η παραβίαση της συμφωνίας αυτής εκ μέρους των κυβερνώντων παρέχει αυτόματα στο λαό το δικαίωμα της αντίστασης και της επανάστασης. -
ΕΝΔΟΞΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η αστική τάξη κατορθώνει να επικρατήσει στην πολιτική σκηνή επιβάλλοντας τη συνταγματική μοναρχία και τον κοινοβουλευτισμό με την Ένδοξη εοανάσταση -
Period: to
ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ Ή ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
-
ΜΟΝΤΕΣΚΙΕ
Ο Μοντεσκιέ, ήταν Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος του Διαφωτισμού. Γεννήθηκε το 1689 στο Μπρεντ και απεβίωσε το 1755 στο Παρίσι. Στο βιβλίο του με τίτλο Το Πνεύμα Των Νόμων διατυπώνει τη θεωρία της διάκρισης των εξουσιών σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική με στόχο να αποτρέπεται ο κίνδυνος αυταρχικής διακυβέρνησης. -
ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ
Ο Βολταίρος (1694/1778), ήταν Γάλλος συγγραφέας, ιστορικός και φιλόσοφος, διάσημος για το πνεύμα του, τις επιθέσεις του εις βάρος της Καθολικής Εκκλησίας και την υπεράσπιση της ανεξιθρησκίας και της ελευθερίας του λόγου και του διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους. Θεωρείται κεντρική μορφή και ενσάρκωση του Διαφωτισμού του 18ου αιώνα. Υπήρξε επίσης δοκιμιογράφος και κορυφαίος εκπρόσωπος του ντεϊσμού. -
ΚΕΝΑΙ
Ο Φρανσουά Κενέ (1694 – 1774) ήταν Γάλλος οικονομολόγος και γιατρός, ιδρυτής της σχολής των φυσιοκρατών και θεμελιωτής της πολιτικής οικονομίας. Γεννήθηκε στο Μερέ , κοντά στο Παρίσι και ήταν γιος δικηγόρου. -
ΡΟΥΣΣΟ
Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ (1712 - 1778) ήταν Ελβετός φιλόσοφος, συγγραφέας και συνθέτης του 18ου αιώνα. Οι πολιτικές ιδέες του Ρουσσώ επηρέασαν την ανάπτυξη της κομμουνιστικής και σοσιαλιστικής θεωρίας, του διεθνισμού και κατά την πρώτη περίοδο και την ιδεολογία του εθνικισμού. -
ΓΚΟΥΡΝΑΙ
Ο Ζακ Βενσάν ντε Γκουρναί (1712 -1759) ήταν Γάλλος οικονομολόγος, μεταρρυθμιστής της γαλλικής οικονομίας. Ως ο κύριος εμπνευστής του οικονομικού φιλελευθερισμού στη Γαλλία, του αποδίδεται το οικονομικό σύστημα: laissez-faire, laissez-passer. -
ΝΤΙΝΤΕΡΟ
Ο Ντιντερό (1713–1784) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας. Σπούδασε στη Σορβόνη, από όπου αποφοίτησε το 1732 ως νομικός. Προτίμησε να ασχοληθεί με γλώσσες, λογοτεχνία, φιλοσοφία και μαθηματικά. Σε όλα τα έργα του διέδιδε το πνεύμα του διαφωτισμού, άθεος και υλιστής ο ίδιος, ενάντια στη δεισιδαιμονία και τη θρησκοληψία. Μαζί με τον Βολταίρο και τον Ρουσσώ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς του 18ου αιώνα. -
ΑΝΤΑΜ ΣΜΙΘ
Ο Άνταμ Σμιθ (1723–1790) ήταν Σκωτσέζος οικονομολόγος και ηθικός φιλόσοφος. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της πολιτικής οικονομίας και θεμελιωτής της σχολής των κλασικών οικονομικών. Ο Σμιθ είναι συγγραφέας του «Μια έρευνα της φύσης και των αιτιών του πλούτου των εθνών» (1776) όπου διατυπώνει το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης και υποστηρίζει ότι αυτός ο νόμος ουσιαστικά ρυθμίζει την παραγωγή, τη διακίνηση και τις τιμές των αγαθών. -
ΤΥΡΓΚΟ
Ο Τυργκό, (1727-1781), ήταν Γάλλος πολιτικός και οικονομολόγος. Ήταν υποστηρικτής των φιλελεύθερων θεωριών του Φρανσουά Κενέ και του Βενσάν ντε Γκουρναί, πρώιμος υπέρμαχος των αρχών του οικονομικού φιλελευθερισμού. Διετέλεσε Γενικός Ελεγκτής Οικονομικών του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, λαμβάνοντας μέτρα για τη μείωση του εθνικού χρέους μακροπρόθεσμα και τη βελτίωση της ζωής του λαού. -
ΜΠΕΚΑΡΙΑ
Ο Τσέζαρε Μπεκαρία (1738- 1794) ήταν Ιταλός εγκληματολόγος, οικονομολόγος, δημοσιολόγος και φιλόσοφος, συγγραφέας του μνημειώδους έργου Περί εγκλημάτων και ποινών, το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στον ορθολογικό και ουμανιστικό αναπροσανατολισμό των ποινικών επιστημών και τη διαμόρφωση της λεγόμενης «Κλασικής Σχολής» του Ποινικού Δικαίου. Στο βιβλίο του Περί εγκλημάτων και ποινών (1764) αναφέρεται στον εξανθρωπισμό της ποινικής δικαιωσύνης. -
ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ
Ο Αδαμάντιος Κοραής (1748–1833), ήταν Έλληνας φιλόλογος με βαθιά γνώση του ελληνικού πολιτισμού. Ο Κοραής είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοελληνικού διαφωτισμού και μνημονεύεται, ανάμεσα σε άλλα, ως πρωτοπόρος στην έκδοση έργων αρχαίας ελληνικής γραμματείας, αλλά και για τις γλωσσικές του απόψεις στην υποστήριξη της καθαρεύουσας, σε μια μετριοπαθή όμως μορφή της, με σκοπό την εκκαθάριση των πλείστων ξένων λέξεων που υπήρχαν στη γλώσσα του λαού. -
Period: to
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ
-
Period: to
ΕΠΤΑΕΤΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
-
ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ Ή ΦΕΡΑΙΟΣ
Ο Ρήγας Βελεστινλής ή Φεραίος (1757-1798) ήταν Έλληνας συγγραφέας, πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης. Θεωρείται εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Χαρακτηριστικό από την άποψη αυτή είναι το έργο του Φυσικής Απάνθισμα, με το οποίο επιχειρεί να εμφυσήσει στους συμπατριώτες του την ορθολογική σκέψη μέσω των φυσικών επιστημών. Στα τέλη του 18ου αιώνα τυπώνει την Μεγάλη Χάρτα της Ελλάδος. -
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ
Η κυρίαρχη ιδέα του έργου είναι ότι ένας λαός που απαρτίζεται από την ένωση του συνόλου, διαφέρει από την άμορφη μάζα όταν αποτελεί ένα πολιτικό σώμα, το έθνος. Δημιουργείται μια αμοιβαία υποχρέωση του καθένα προς το σύνολο και του συνόλου προς τον καθένα. Η σύμβαση αυτή δεν είναι "σύμβαση ανωτέρου προς τον κατώτερο, αλλά σύμβαση του σώματος προς καθένα από τα μέλη του". -
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
Στις 4 Ιουλίου 1776 συγκαλείται συνέλευση των Αμερικανών στη Φιλαδέλφεια, όπου ψηφίζεται η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η οποία στηρίζεται στις πολιτικές ιδέες του Διαφωτισμού. Πρωταγωνιστές στη σύνταξη της Διακήρυξης υπήρξαν ο Τόμας Τζέφερσον και ο Βενιαμίν Φραγκλίνος. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο πόλεμος γενικεύθηκε. -
ΣΥΝΘΗΚΗ ΒΕΡΣΑΛΛΙΩΝ
Συνθήκη του Παρισιού 1783 τυπικά τελείωσε Αμερικανικός επαναστατικός πόλεμος μεταξύ Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Δέκα τρεις αποικίες στη Βόρεια Αμερική που είχε επαναστατήσει ενάντια στο βρετανικό κανόνα μέσα 1776. Υπογεγραμμένες η Μεγάλη Βρετανία βοηθητικές συνθήκες με Γαλλία και Ισπανία σαν Συνθήκες των Βερσαλλιών 1783.Η συνθήκη αναφέρεται συνήθως ως Δεύτερη Συνθήκη του Παρισιού, η πρώτη ύπαρξη Συνθήκη του Παρισιού 1763. -
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Το σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, το οποίο ψηφίστηκε την 17η Σεπτεμβρίου 1787 και επικυρώθηκε κατά τη διάρκεια του 1788, καθορίζει την πολιτική και νομική συγκρότηση των ΗΠΑ. Προβλέπει μια ομοσπονδιακή πολιτεία με τη μορφή ενός προεδρικού συστήματος. -
ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η Γαλλική Επανάσταση (1789-1799) ήταν μια περίοδος μεγάλης κοινωνικής πολιτικής αναταραχής στη Γαλλία. Κατά τη διάρκειά της έλαβε χώρα η κατάρρευση της μοναρχίας, η εγκαθίδρυση της Πρώτης Γαλλικής Δημοκρατίας και κατέληξε στην άνοδο του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και στην έναρξη της Ναπολεόντειας περιόδου. -
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ
Ο Γεώργιος Ουάσιγκτον (1732 – 1799) ήταν ο πρώτος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (1789-1797), διοικητής του Γενικού Επιτελείου του Ηπειρωτικού Στρατού κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης και ένας από τους ιδρυτές των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Προήδρευσε της συνέλευσης που συνέταξε το Σύνταγμα, το οποίο αντικατέστησε τα άρθρα της Συνομοσπονδίας και καθόρισε τη θέση του Προέδρου. -
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη ψηφίστηκε το 1789 κατά την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης από τη Συντακτική Συνέλευση. -
ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Η Αδελφική διδασκαλία είναι έργο του Έλληνα φιλολόγου Αδαμαντίου Κοραή, το οποίο κυκλοφόρησε ανώνυμα στο Παρίσι το έτος 1798. Στο έργο αυτό ο Κοραής δίνει ωραίους ορισμούς της ελευθερίας και μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα και νόμους της πολιτείας. Αναδημοσιεύει επίσης ολόκληρο το κείμενο της Πατρικής διδασκαλίας, έτσι ώστε όσοι το αγνοούν να ενημερωθούν με πληρότητα για την κακοήθεια του συγγραφέα του λιβέλου αυτού. -
ΝΑΠΟΛΕΩΝ
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης (1769—1821) από τον Οίκο Βοναπάρτη ήταν Γάλλος στρατηγός κορσικανικής καταγωγής και αυτοκράτορας της Γαλλίας, ο οποίος αποκλήθηκε Μέγας. Έγινε Πρώτος Ύπατος της Γαλλίας (1798-1804), Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας (1802-1805), Αυτοκράτορας των Γάλλων (1804-1814). Θεωρείται στρατηγική και κυβερνητική μεγαλοφυΐα, ιδρυτής βασιλικής δυναστείας, καταλύτης αλλά και θεμελιωτής ευρωπαϊκών βασιλείων και χωρών, στα οποία και άφησε βαθιά χαραγμένη τη σφραγίδα της προσωπικότητάς του. -
ΜΕΤΑΚΕΝΩΣΗ
Ο Κοραής υποστηρίζει την Μετακένωση, δηλαδή τη μετάδοση στους Έλληνες των αξιών και γενικότερα της παιδείας την οποία οι δυτικοευρωπαίοι δέχθηκαν από την ελληνική κλασσική Αρχαιότητα και αφοσιώνεται στην έκδοση αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων με προλεγόμενα, όπου εκθέτει τις γλωσσικές και παιδαγωγικές του απόψεις. -
ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ (ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ)
Ο Ναπολεόντειος Αστικός Κώδικας είναι γεγονός ότι βασίσθηκε στις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης, η μεγάλη ιστορική του όμως σημασία είναι ότι πρώτος αυτός ο Κώδικας καθιέρωσε στην Ευρώπη την ισότητα πάντων των πολιτών έναντι του Νόμου. Αποτελούσε συμβιβασμό του παλαιού καθεστώτος με τη Γαλλική Επανάσταση. -
ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΓΑΝΔΗΣ
Η Γάνδη ήταν επίσης η τοποθεσία όπου υπεγράφη η Συνθήκη της Γάνδης, με την οποία τερματίστηκε επίσημα ο πόλεμος του 1812 μεταξύ της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Μετά τη μάχη του Βατερλώ η Γάνδη έγινε μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου των Κάτω Χωρών για 15 χρόνια. -
ΒΑΤΕΡΛΟ
Η Μάχη του Βατερλό διεξήχθη το 1815. Ο γαλλικός στρατός υπό τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Α΄ ηττήθηκε από τον στρατό του Έβδομου Συνασπισμού, ο οποίος αποτελείτο από συμμαχικές δυνάμεις που είχαν συγκεντρώσει οι Βρεταννοί και οι Πρώσσοι. Ήταν το αποκορύφωμα της Εκστρατείας του Βατερλό και η τελευταία μάχη του Ναπολέοντα. Η ήττα του είχε ως αποτέλεσμα το τέλος της εξουσίας του και την εξορία του στη νήσο της Αγίας Ελένης. -
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ
Το Συνέδριο της Βιέννης που διεξήχθη το 1815. Στο συνέδριο αυτό που συνήλθε στη Βιέννη, δυνάμει της πρώτης Συνθήκης των Παρισίων, συμμετείχαν όλες οι τότε ευρωπαϊκές Ηγεμονίες με 450 συνολικά αντιπροσώπους. Σκοπός του συνεδρίου ήταν αφενός η αναζήτηση ενός πραγματικού συστήματος ισορροπίας μεταξύ των Δυνάμεων που είχαν εμπλακεί στους Ναπολεόντειους πολέμους και αφετέρου η δικαία ρύθμιση των χωροταξικών προβλημάτων που είχαν αναδυθεί μεταξύ των Βασιλικών Οίκων της Ευρώπης, της περιόδου εκείνης. -
ΔΟΓΜΑ ΜΟΝΡΟΕ
Το Δόγμα Μονρόε αποτελεί μια πολιτική των ΗΠΑ σχετικά με τον αποικισμό και η οποία εισήχθη το 1823. Πήρε το όνομά του από τον Πρόεδρο Τζέιμς Μονρόε, τον πρώτο που το διατύπωσε, ενώ συντάχθηκε από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Τζον Κουίνσι Άνταμς. Ανέφερε ότι περαιτέρω προσπάθειες των ευρωπαϊκών εθνών να αποικίσουν ή να αναμειχθούν στα πολιτικά πράγματα των κρατών της Βόρειας ή Νότιας Αμερικής θα μπορούσε να θεωρηθεί επιθετική ενέργεια, που απαιτεί παρέμβαση των ΗΠΑ.