-
ΠΑΡΘΕΝΗΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ "Ο ΧΡΙΣΤΟΣ", 1900.
Ένας από τους «πατέρες» της ελληνικής ζωγραφικής του 20ού αιώνα εισάγουν στην Ελλάδα νέα καλλιτεχνικά πρότυπα. Θα ακολουθήσουν επηρεασμένοι από τον ιμπρεσιονισμό, σύγχρονους εκφραστικούς δρόμους, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στο φως, δείχνοντας ενδιαφέρον για το τοπίο και χρησιμοποιώντας το χρώμα με λιτότητα. -
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ, 1900.
Η Σχολή του Μονάχου , ή αλλιώς ακαδημαϊκός ρεαλισμός , οφείλεται κατά κύριο λόγο στους ιδιαίτερους δεσμούς που δημιουργήθηκαν ανάμεσα στην Ελλάδα και την Βαυαρία στα χρόνια του Όθωνα. Το έργο των ζωγράφων της Σχολής του Μονάχου διακρίνεται για την άριστη τεχνική στην χρήση των χρωμάτων σε βάρος της εκφραστικότητας. Οι σκηνές που απεικονίζουν οι ζωγράφοι του ακαδημαϊκού ρεαλισμού έχουν κάτι το πομπώδες και θεατρικό, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει την παντελή έλλειψη συναισθημάτων. Η ζωγραφική τον 20 -
Period: to
Η ζωγραφική στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα.
-
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ "Το μάζεμα της ελιάς", 1907.
Ο Θεόφιλος (Χατζημιχαήλ) είναι ο πιο γνωστός έλληνας λαϊκός ζωγράφος.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/166#ixzz2y1Sz4kyj -
ΠΑΡΘΕΝΗΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ "Το λιμάνι της Καλαμάτας", 1911.
-
ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΛΕΑΣ "Καμμένη Σαντορίνης", 1918.
Ένας από τους «πατέρες» της ελληνικής ζωγραφικής του 20ού αιώνα εισάγουν στην Ελλάδα νέα καλλιτεχνικά πρότυπα. Θα ακολουθήσουν επηρεασμένοι από τον ιμπρεσιονισμό, σύγχρονους εκφραστικούς δρόμους, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στο φως, δείχνοντας ενδιαφέρον για το τοπίο και χρησιμοποιώντας το χρώμα με λιτότητα. -
ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ "Το πνεύμα της μοναξιάς", 1930.
Ο εκφραστής του σουρεαλισμού. -
ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ "Η ανάπαυση του ναύτη", 1936.
-
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΟΥΖΙΑΝΗΣ "Χορεύτριες", 1936.
Ο σημαντικότερος Έλληνας εξπρεσιονιστής ζωγράφος, διαμόρφωσε το χαρακτήρα της τέχνης του στη Γερμανία την εποχή που στο καλλιτεχνικό προσκήνιο βρίσκονταν πρωτοποριακές ομάδες, όπως η "Γέφυρα" (Die Brucke) και ο "Γαλάζιος Καβαλάρης" (Der Blaue Reiter), όντας ο ίδιος μέλος της Neue Secession και της Neue Gruppe. Η νεκρή φύση, το τοπίο, αλλά κυρίως η προσωπογραφία και, εν γένει, η ανθρώπινη μορφή αποτελούν τους κύριους θεματικούς άξονες της ζωγραφικής του, όπου το χρώμα αναδεικνύεται σε βασικό δομι -
ΠΑΡΘΕΝΗΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, "ΠΑΝΑΓΙΑ", 1940-1942.
-
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΑΛΗΣ, 1950.
-
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ "Αυτοπροσωπογραφεία ", 1950.
Μικρασιάτης λογοτέχνης, ζωγράφος και αγιογράφος, από τα επίλεκτα μέλη της γενιάς του '30, που αναζήτησε την ελληνικότητά της μέσα από την επιστροφή στις ρίζες. Μαθητές του υπήρξαν οι διακεκριμένοι ζωγράφοι Σπύρος Βασιλείου, Γιάννης Τσαρούχης και Νίκος Εγγονόπουλος.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/274#ixzz2y1YDHbfD -
ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΚΙΚΑΣ, 1957.
-
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΑΛΗΣ, 1958.
-
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ, 1958.
-
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΑΛΗΣ, 1963.
-
ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΚΙΚΑΣ. 1967.
Κατακερματισμός της πραγματικότητας. -
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "Οι τέσσερις Εποχές", 1969.
-
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ "Ναύτης", 1970.
-
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ, 1975.
Έμφαση στο χρώμα. -
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ, 1976.
-
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ, 1977.
-
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ, 1978.
-
ΒΛΑΣΗΣ ΚΑΝΙΑΡΗΣ, 1985.
-
ΝΙΚΟΣ ΚΕΣΣΑΝΛΗΣ, 1986.
-
ΝΙΚΟΣ ΚΕΣΣΑΝΛΗΣ, 1987.
-
ΝΙΚΟΣ ΚΕΣΣΑΝΛΗΣ, 1989.
-
ΒΛΑΣΗΣ ΚΑΝΙΑΡΗΣ, 2000
